Actrice, eigenares van het kledingmerk PlayPauze – A natural Connection (samen met haar zakenpartner Katrien Smets), yogalerares, schilderes, mama, plusmama én nog eens ongelofelijk warm en funny: dat is Hilde De Baerdemaeker. PlayPauze is haar dagelijkse herinnering om balans te vinden in de dingen die ze belangrijk vindt. Haar grote gezin en haar passies zijn één ding, maar wat eigenlijk heel erg belangrijk en ook ongelofelijk cliché klinkt is jawel, tijd voor jezelf maken.
In haar yogalessen merk je dat snel. De lessen zijn een amalgaam van rust én dynamiek, humor en wijsheid. De eerste dag kregen we aan het toch nog wel vrij frisse zwembad (ja het is april, wat had ik gedacht) een gezonde portie van die levenswijsheid mee, gestoeld op de beginselen van yoga. We krijgen van Hilde en Greet de Yama’s en de Niyama’s mee (geen zorgen, ik kom niet met esotherisch gezwam af). De Yama’s en Niyama’s zijn eigenlijk een soort morele of ethische principes. De Yama’s wijzen je erop dat je aardig en respectvol bent voor je medemens, iets wat niet meer dan normaal is, maar we toch wel niet mogen vergeten. Aparigraha is er zo eentje – ‘Wees vrij van hebzucht’. Bijvoorbeeld: Kun je je verlangens weerstaan om altijd maar meer te willen hebben? De Niyama’s bestaan dan weer uit vijf ‘geloften’ die je helpen op dit pad te blijven. In tegenstelling tot de Yama’s, zijn de Niyama’s meer naar binnen en op jezelf gericht. Ik onthield hier vooral het zeer toepasselijke Tapa’s – Dit staat voor een soort zelfdiscipline, de gedrevenheid die maakt dat je dingen doet. Heb je eens tegenslag, dan staat tapa’s voor een soort stemmetje dat je weer doet opstaan.
Een yogasessie waarin niemand iets mag zeggen, zelfs Hilde De Baerdemaeker niet
Voor mij zag de week er zo uit: overdag yoga en in de avond: lekker eten en wijn, ook belangrijk voor lichaam en geest, nietwaar? Een yoga retreat hoeft geen detox te zijn, we waren immers al een hele dag goed voor ons lijf geweest. Ibizatailor Michael Emonts-Gast hielp ons hier uitstekend bij, hij kent ondertussen het eiland als z’n broekzak. Zo bezochten we restaurants als: Jul’s, een écht bohemian topplekje met sfeerverlichting om si tegen te zeggen. La Paloma was nog zo’n pareltje, de gerechten worden hier aan je uitgelegd op grote krijtborden, geen gedoe met menukaarten dus. Alles hier is ecologisch verantwoord, veel van de verse producten bij La Paloma komen zelfs uit eigen tuin… Ik keek al meteen uit naar een zomers bezoek aan het restaurant, tussen de sinaasappelbomen.
Na gezellig getafel en een slapen-als-een-blok-nacht was het terug tijd voor yoga in de ochtend! Mijn niet geheel megalenige benen stonden al te trappelen op het dakterras, waar de geuren van croissants en verse koffie me al deden verlangen naar het desayuno. Een yogasessie waarin niemand iets mag zeggen, zelfs Hilde De Baerdemaeker niet, was ook eens iets anders. Het was namelijk ‘silent day’. Gelukkig is Hilde ook een actrice en werd het op expressieve wijze al heel snel duidelijk welke houding we mochten aannemen. Zwiep, oké, been naar links en arm daar helemaal? Euh ok. Voor een yogales gaat dat, maar een stille lunch? Eten en praten op hetzelfde moment is na de holbewoners zo ingeburgerd geraakt dat het voor ons allen zeer bevreemdend aanvoelde. Maar, je hoofd vindt gelukkig snel genoeg rust en de confituur smaakt zelfs opmerkelijk beter wanneer je zwijgt. Na de lunch volgt een talentencoaching. Ook iets wat we dagelijks onderschatten, onze talenten. Talenten zijn die zaken die aangeboren zijn én waar je energie van krijgt wanneer je het doet. Na een uurtje talentencoaching door Greet voel je je plots 30 cm groter.
De setting daar op Ibiza was ook ongelofelijk gezellig
In de namiddag trokken we al fietsend door de naaldbossen met onze inmiddels iets soepelere lichamen! We werden opgewacht door Greet voor onze mindful wandeling. Dit nog steeds zonder praten. ‘Is’t nog ver?’, kon je dus niet vragen. Bekijk zo’n mindful tocht als een soort ‘allesnogveelmeerinjeopnemenwandeling’. Eens we de top bereikten, mochten we terug praten. Catharsis ten volle. ’s Avonds volgde nog een les Yoga Nidra, door Greet. Yoga Nidra betekent letterlijk ‘slaapyoga’ en gezien ik een slechte slaper ben, was ik dan ook meteen vertrokken. Maar dit is een bijzonder heilzame yogavorm, sommige aanhangers claimen zelfs dat een half uur yoga nidra gelijkstaat aan drie uur gewone slaap. De setting daar op Ibiza was ook ongelofelijk gezellig, lampionnen, allemaal rustige mensen rondom je en de hond des huizes, Pasha, die over ons waakte.
Playpauze. En Tapas. En de 70% regel. Dat werd me al heel snel duidelijk na een paar dagen. Wees niet zo hard voor jezelf, de lat hoeft niet op 100% te liggen, 70% is al goed genoeg. Ook een revelatie. Het PlayPauze-teken is Hildes logo. Het staat voor alles wat ze doet en nog wil doen. Het is haar hartenklop. Die tattoo werd niet voor niets op haar pols gezet, precies op de plaats waar de hartslag gevoeld wordt. PlayPauze staat voor balans, actie en weer rust, voor spelen en pauze nemen. Speels in het leven staan is voor Hilde belangrijk, net als spelen als actrice. Neem de dag zoals die komt, met een soort van kinderlijke verwondering. Pauze staat dan weer voor rust, voor de tijd durven te nemen om even stil te staan. Het waren één van de eerste zinnen die ik Hilde hoorde vertellen de eerste dag en toegegeven, dat moet eventjes binnensijpelen, want gerush is altijd troef, maar na 2 dagen ben je volledig in die mindset én ik sloeg erin deze nog even mee naar huis te nemen en te koesteren. Gracias, Hilde, Greet en Ibizatailor, Namasté! Volgend jaar opnieuw!
Door Renske Vercammen.
Foto’s: Emanuel Parent.
Zin gekregen in yoga op Ibiza? Check www.ibizatailor.be.
