Polderblindheid… het is blijkbaar écht een ding
Je kent ze wel, die verhalen van grootouders over hoe het vroeger allemaal niet zo ver en duur en fancy hoefde te zijn om toch heel bijzonder te zijn? Onze Nederlandse Opa Hans vertelt ons al jaren over zijn jeugd, hoe vakantie toen niet verder reikte dan Giethoorn en hoe geweldig dat keer op keer was. De landschappen! De polders! De kanaaltjes! De mensen! De rust!
Toen we lazen over de wedstrijd om Giethoorn te verkennen vanuit een vakantiehuisje met zicht op al dat moois twijfelden we geen moment. In het ergste geval konden we Opa Hans achteraf vertellen dat er heus wel knappere landschappen!, kanaaltjes!, polders! zijn in zijn Nederland.
We wonnen, hoera! Tijd om de vriendinnen op te trommelen voor een Wijvenweekend, inclusief kids want 3 vrouwen tegen 4 kinderen, wij kunnen dat!
Eerst nog even iets over die polders. Het zijn mooie maar gevaarlijke dingen. Als je na 2,5 uur rijden vanuit Brussel uiteindelijk Flevoland binnenrijdt hebben de kids hun dutje wel gehad. Bij wijze van tijdverdrijf laat je ze in het vlakke land speuren naar Walibi Holland waarnaar langs de autosnelweg veelvuldig verwezen wordt (tip trouwens voor een uitje met wat oudere kinderen als je in Giethoorn verblijft). Terwijl zij – zonder resultaat – zoeken naar een glimp van het pretpark verlies ik me in de polderpracht. Zoveel windmolens dat Don Quichot er strijdvaardig van zou worden, zo veel groen en zo weinig industrie dat je gaat geloven dat alles toch nog goed komt met onze wereld en zo veel woest water onder de Ketelbrug dat ik … mijn auto net niet in de derrière van mijn voorganger parkeer! Polderblindheid… het is blijkbaar écht een ding.
De voorbij peddelende zwanen en laagvliegende vogels zijn véél interessanter
Aangekomen in Waterresort Bodelaeke blijkt de naam niet uit de lucht gegrepen. Ik manoeuvreer me over kleine bruggetjes en langs rustige baantjes naar het hart van het park waar ik ons huisje tref. Het is liefde op het eerste gezicht! Doe mij maar een rustig pensioen in dit huisje met fijn terras, tuintje en aanlegsteiger… ik geef me over.
Het weerbericht belooft niet veel goeds voor dit weekend maar dat maakt niet uit. Vanuit de woonkamer heb je langs 3 zijden ramen van vloer tot plafond dus je kan ook gezellig naast de haard genieten van al dit moois. Maar dat is voor straks – de cava staat tenslotte nog maar net koud -, eerst pannenkoeken! De kinderen schuiven aan aan de grote eettafel en Karin levert braaf het lekkers vanuit de geriefelijke keuken waarin werkelijk aan alles gedacht is, van eierdopjes over wijn-, cava- en longdrinkglazen tot een waterkoker, zeer nette pannenset en blokjes voor de vaatwasser.
Zaterdag start met een prachtige, blauwe hemel en een heerlijk herfstzonnetje. We hadden misschien beter niet gezegd dat de weersvoorspellingen uiteraard geen vat op ons hadden. Sneller dan je ‘Pien de Leugenaar’ kan spellen glijden dreigende regenwolken over het resort en begint het te gieten in Giethoorn. Dan maar een uitgebreide brunch. We hebben de boodschappen die we in België al besteld hadden bij de lokale supermarkt opgehaald dus wat regen zal de pret niet bederven. De kids hebben intussen hun speelgoed verspreid over de woonkamer maar de voorbij peddelende zwanen en laagvliegende vogels zijn véél interessanter. En voorlopig ook geen tv nodig, maar toch bedankt voor de flatscreen in de woonkamer. 😉
De plannen om e-bikes te huren aan de receptie om het nabijgelegen natuurpark Weerribben-Wieden te verkennen, bergen we stilletjes op. In een droge periode hijsen we de kids in hun regenjas en gaan we de speelboot zoeken. Het blijkt een voltreffer! Lekker spelen op het strandje aan het meer is goed genoeg voor onze monsters. En Beachclub Bodelaeke is op handige afstand als het tijd is voor een drankje voor de mama’s. Een borrel met de obligate Nederlandse bittergarnituur, een zoetigheidje, speciale bieren, een verleidelijk cocktailassortiment, mooie gerechten,… alles kan.
We gaan voor een frisse mocktail maar iets zegt me dat we later dit weekend nog eens terugkomen voor meer.
Intussen is het alweer bijna bedtijd voor de kids maar eerst nog een flinke schrobpartij in het grote bad. Alweer feest… ik begin te twijfelen of ik ze maandag nog terug mee krijg naar papa thuis.
Zondag begint grijs en nat dus het ziet ernaar uit dat we de kunst van het cocoonen hier naar een nieuw niveau gaan tillen dit weekend. Ook prima. Nippend van mijn thee onder mijn dekentje op de bank kijk ik uit over het water. Ik zie het zo voor me in de zomer. Aperitiefje op het terras, kids die onvermoeibaar van de steiger duiken en terug aan wal klauteren, bootjes die voorbij varen op weg naar de Beachhouse, de buurman die zit te vissen op zijn ponton, … ik geef me vast nog wel eens over aan een zonovergoten weekje Giethoorn. En Opa Hans mag mee als hij wil…
In de voetsporen van Caroline en haar vriendinnen? Ook een vakantiewoning huren? Check alle mogelijkheden op novasol.be.
