Kamperen naast een weide vol Gallowayrunderen, aan de rand van een wijngaard, of tussen een kruidentuin. De diversiteit is enorm. En als tegenprestatie – evenwel zonder verplichting- koop je de producten van het bedrijf. Lekkere kazen, confituren, vlees, zuivel, wijn, … Bij Landvergnügen gaan ze ervan uit dat je zo goed als zelfvoorzienend bent. En toch zijn er vele bedrijven die, soms tegen een kleine bijdrage, toiletten of zelfs douches ter beschikking stellen. Dat staat duidelijk vermeld in de gids en app. Je kunt maar 24u op voorhand kan bellen voor een plekje, en een landbouwbedrijf stelt maximaal 3 plaatsen ter beschikking. Volzet? Dan bel je naar het volgende adres. Er is maar een beperkt aantal vignetten in omloop waardoor Landvergnügen geen slachtoffer wordt van het eigen succes.
Dat klinkt allemaal geweldig op papier, en dat willen we toch eens testen tijdens het jaarlijkse vader-zoon uitje. Of vriendje Thomas meekan, vraagt zoon Tuur? Uiteraard! Een heuse mannentrip dus. Veel voorbereiding is niet nodig. We vullen ons VW busje met wat basiszaken, bladeren in de Landvergnügen gids en kijken wat binnen een rijbereik van een 3-tal uur ligt. Na een vriendelijk telefoontje weten we dat we welkom zijn op het Dösterhof op de grens van de Hunsrück en het Saarland. Tijdens de warmste periode van de zomer 2019 rijden we goedgemutst oostwaarts. Twee luisterverhalen verder zien we het heuvelachtige landschap van de Hunsrück. Veel bewoning is er niet, weide en bos wisselen elkaar af. Maar op de hoeve zelf is er meer bedrijvigheid, want op het terras genieten tientallen mensen van taart en koffie. Even informeren waar we mogen staan, en er wordt ons een plaats toegewezen tussen de tractors en het veld.
Terwijl de jongens de hoge speelfactor van gestapelde hooibalen ontdekken, maak ik een praatje met Herr Lind. Hij is verantwoordelijk voor de landbouwzijde van de hoeve. Want Dösterhof is ook een populaire locatie voor grotere feesten zoals een huwelijk. En die diversificatie is nodig, want we zitten hier een beetje in niemandsland tussen Trier en Kaiserslautern. Veel toerisme is er niet in de regio, en met een totaalaanbod van kwaliteitsvlees van eigen productie, feestzaal, café en vakantiewoningen trachten ze een boeiende mix aan te bieden. Het feit dat ze zich openstellen voor Landvergnügen hoort daar ook bij.
De jongens gaan nog even dag zeggen bij de dieren in de stallingen en gewapend met excellente worst uit de hoevewinkel bereiden we ons avondmaal. 1-0 voor Landvergnügen, want zonder hen hadden we dit afgelegen en mooi stukje Duitsland waarschijnlijk niet ontdekt.
De hitte van de dag gaat over in een oergezellige, perfecte zomeravond
De volgende ochtend worden we gewekt door de kraaiende haan en door de boer die al vroeg naar zijn weiland vertrekt. Waar we vandaag naartoe trekken? Wie Rijnland-Palts zegt, zegt ook wijn. En tussen de vele deelnemende wijnbouwbedrijven in de gids zie ik het gekende Wilhelmshof staan in de zuidelijke Pfalz. Ook daar zijn we welkom, en met de plechtige belofte aan zoon Tuur om wijn geen hoofdrol tijdens de dag te laten spelen, rijden we eerst via het schitterende Kurpfalzpark in het Pfälzer Wald. Dit park is prachtig aangelegd in het woud, en naast de vele dieren is er ook een groot speelgedeelte met enkele attracties zoals de rodelbanen. Een dag is hier zo voorbij, maar de warmte eist haar tol bij de jongens, en ik stel voor de koelte van de wijnkelders bij Wilhelmshof op te zoeken.
Ik hou van de zuidelijke Pfalz. Het glooiende landschap met schitterende wijngaarden waar vele topdomeinen percelen hebben is iets wat een wijnliefhebber in vervoering brengt. De staanplaats naast het keldergebouw oogt wat minder romantisch dan bij Dösterhof, maar de omgeving en de bijzondere vriendelijke eigenaars compenseren dit ruimschoots. Of we een kleine rondleiding willen, vraagt Barbara Roth? En met een glas druivensap (voor de jongens) en een glas Sekt in de hand volgt een boeiend relaas. Want bij Wilhemshof draait heel veel rond Sekt, de Duitse schuimwijn zeg maar, waarvan dit domein een van de huidige kwaliteitspioniers is. Barbara haar ouders trokken in de jaren 70 van de vorige eeuw naar de Champagne om er de eerste toestellen te halen om het maken van Sekt mogelijk te maken. In een soort klein museum zie je deze machines nog staan. Ik proef verschillende prachtige versies, en al spoedig verdwijnen er flessen in ons busje. Voor de jongens wordt dat een half dozijn van de alcoholvrije Traubensecco Wilhelmina, van biologisch druivensap. Barbara zwaait ons nog de avond in met de tip Flammkuchen te gaan eten bij de collega’s van Weingut Siener in het naburige Birkweiler. Tijdens de zomer vormen ze hun tuin om tot een pop-up Straußwirtschaft. De wandeling ernaartoe gaat via een klein pad. En de hitte van de dag gaat over in een oergezellige, perfecte zomeravond.
Geen voorgekauwd vakantieconcept, maar het echte boerenleven. Je ontmoet mensen die trots zijn op wat ze produceren
Geen kraaiende haan tijdens de ochtend, wel het gekletter van de bottelinstallatie. Thorsten, de man van Barbara, excuseert zich voor het lawaai. Met Landvergnügen kom je terecht op werkende landbouwbedrijven, en het beleven van de actie van zo een bedrijf maakt net de charme van het concept. Met de afspraak hier nog eens met wijnvrienden terug te komen, blader ik snel door de gids van Landvergnügen. Een plekje terug richting België zou ideaal zijn en mijn oog valt op het Vulkanhof in de Eifel. Hun kazen zijn me al eens in het betere Duitse restaurant voorgeschoteld, en wanneer ze me melden dat er om 15u een initiatie kaasmaken voor kinderen wordt georganiseerd, kan ons geluk niet op.
De plek voor ons busje bij Vulkanhof is werkelijk een droom. Hoog in een weide met een schitterend vergezicht. De rondleiding met initiatie kaasmaken is een schot in de roos bij de jongens. Natuurlijk speelt de hoge aaibaarheidsfactor van de geitjes een rol in het succes, maar ook het hoe en het waarom van kaasmaken blijft hen bij. De geitenkazen van Vulkanhof horen bij het beste in Duitsland, getuige daarvan heel wat sterrenrestaurants als klant. Ons avondeten wordt een lokale interpretatie van een kaasburger. Met de ondergaande zon aan de horizon, en met de jongens die nog een potje voetbal spelen, blik ik nog even terug op deze trip.
Het idee dat landbouwbedrijven zich openstellen om mensen met een camper of caravan voor een nachtje te ontvangen verdient respect. Je ontdekt, proeft, beleeft de sfeer van een werkend bedrijf. Geen voorgekauwd vakantieconcept, maar het echte boerenleven. Je ontmoet mensen die trots zijn op wat ze produceren. Of dat nu op een wijndomein is, bij een kaasmaker of een struisvogelkwekerij. Soms is er tijd voor een praatje of een rondleiding, soms gaat het werk voor. Deze vierdaagse vader-zoon-met-vriendje trip was er eentje om in te kaderen. Dichtbij, zo divers en actief tegelijk. Landvergnügen is rustig en toch intens reizen ver weg van de platgereden paden. Voor wie een camper of caravan heeft, er met een gehuurd exemplaar op pad gaat: niet twijfelen om met Landvergnügen het landelijke Duitsland te ontdekken.
Door Gerd Brabant.
De gids 2020, die in maart 2020 verschijnt, kost €34,90 is reeds voor te bestellen via deze link.
Meer informatie: www.landvergnuegen.com.
