Een cruise stond altijd al op mijn verlanglijstje. Toegegeven, het zag ernaar uit dat ik pas voor het eerst op cruise zou gaan zo rond mijn 50ste verjaardag. De stage bij june. heeft er anders over beslist en ik kreeg de kans om 25 jaar eerder dan gepland te gaan.
De dagen voor mijn vertrek kom ik de details van de reis te weten. Samen met vier rasechte cruiseautoriteiten zal ik vier dagen lang de Costa Favolosa onveilig maken. Ik ben benieuwd!
Ontzag, dat is het gevoel dat je krijgt wanneer je vanop de kaai kijkt naar het gigantische schip. De Costa Favolosa is meters lang en ontelbaar veel dekken hoog. Het schip biedt plaats aan duizenden mensen tegelijk. Het schip gonst van de bedrijvigheid van zowel haar passagiers als van haar bemanningsleden. Eigenlijk is het een soort stad op zich en dat is best wel indrukwekkend.
Maar ondanks haar omvang heeft deze mastodont een zekere uitstraling: groot en tegelijk elegant, snap je?
Voor het interieur van de Costa Favolosa liet de architect zich inspireren door de huid van een slang. Meerdere slangen om correct te zijn want het interieur is een kleurrijk geheel. In het atrium, het centrale gedeelte van het schip, worden decoratieve blauwe ruiten afgewisseld door groene. In een van de vele bars zijn de lichten aan het plafond versierd met glazen schelpen. Het geheel zorgt voor een soort seventies-vibe en is heerlijk kitscherig. De sfeer tovert meteen een glimlach op je gezicht.
Ook de bemanning doet je glimlachen. Ondanks dat de crew er niet Italiaans uitziet, krijg je steevast een vriendelijke ‘buongiorno’ te horen. Al snel zul je merken dat je ook ‘buongiorno’ zegt in plaats van ‘hello’ of ‘goodmorning’.
Op een van mijn vele zwerftochten doorheen de Costa Favolosa ontdekte ik een kapelletje
Op ontdekkingstocht in een labyrint
Eigenlijk is cruisen heel eenvoudig. Alles wordt zo makkelijk mogelijk gemaakt. Neem nu de board pass. Als je aan boord gaat, krijg je een soort multifunctioneel pasje. Het heeft drie functies: het is een identiteitskaart, kajuitsleutel en betaalkaart op zich. Eenmaal aan boord, is het aangeraden om zo snel mogelijk je kredietkaart te koppelen aan je boordpas. Er is geen baar geld in omloop, dus je betaalt met dit pasje. Dit pasje zit, althans bij de Costa Favolosa, in een soort hoesje dat een plattegrond van het schip is. En die plattegrond is broodnodig.
Een schip is gigantisch en in het begin loop je al eens verloren. Er zijn ontelbaar veel bars en restaurants en soms moet je de juiste route kunnen plannen. Op zo’n moment ben je blij met de map, zo kun je je ongeveer oriënteren. Nog leuker is om samen met je reisgezelschap het schip te ontdekken.
Op een van mijn vele zwerftochten doorheen de Costa Favolosa ontdekte ik een kapelletje. Ik heb er maar één keer iemand zien binnengaan en eigenlijk is dat zonde. Het lijkt een van de weinige plekken aan boord waar je even helemaal alleen kunt zijn. Want daar heeft een mens ook al eens behoefte aan.
Ik kom goed terecht, al zeg ik het zelf. Bij een ijssalon met lekkere Italiaanse gelato
Op zee is alles anders
Binnenin het schip heerst er telkens een gezellige drukte. Om tot rust te komen ging ik voor het slapengaan nog even op het balkon zitten om te genieten van de stilte. Daar is er enkel het geruis van de zee en de flauwe gloed van het maanlicht. Woorden schieten te kort om dit gevoel te beschrijven, maar het voelt een tikkeltje magisch aan. Pas dan besef je dat een schip een levend wezen is met een eigen ziel. Alles lijkt zo anders te zijn op het water. Maar vooral de mensen zijn anders. Iedereen lijkt veel gemoedelijker te zijn dan op het land. Het is zo eenvoudig om met onbekenden een gesprekje aan te knopen en dit voelt erg plezierig aan.
Laissez les bons temps rouler!
Aan entertainment is er geen gebrek op het schip. Je kunt deelnemen aan workshops waarbij je cocktails en pesto leert maken. Er zijn wervelende, muzikale shows waarin de artiesten het beste van zichzelf geven. Of ga je liever naar een ijssculpturenfestival met heerlijke desserts? Of toch liever een goed feestje met een live band? Iedereen weet zich wel te amuseren aan boord van dit schip.
Na een zeedag meert de Costa Favolosa aan in Savona, een klein Italiaans stadje dat erg dicht bij Genua ligt. Een gids neemt ons mee op excursie doorheen Genua. Hier en daar vertelt een acteur met vuur over het mysterieuze Genua. Zo is er iets over een soort spookschip dat werd ontdekt. We krijgen ook even een moment om alleen op verkenning te gaan. Het leuke hieraan is dat het historische gedeelte van Genua klein en makkelijk te verkennen valt. Het voelt best aangenaam om door de kleine straten te wandelen en niet te weten waar je zult uit komen. Ik kom goed terecht, al zeg ik het zelf. Bij een ijssalon met lekkere Italiaanse gelato.
En plots komt het einde van de cruise in zicht. Het is snel voorbij gegaan, veel sneller dan verwacht. Voor ik het goed en wel besef, is het de laatste avond en moet ik mijn koffer maken. Wanneer het schip de haven verlaat om naar terug naar Marseille te varen, klinkt er op de achtergrond muziek. De melodie komt me vaag bekend voor, al kan ik het nog niet direct thuisbrengen. Naarmate het steeds luider klinkt, herken ik het. Con te Partiro van Andrea Bocelli. Mooi en een tikje melig. Maar op cruise mag dat wel.
Door Gracedyne Neirynck.
Meer info? www.costacruises.nl.
