‘De plek is moeilijk bereikbaar en pas sinds kort toegankelijk voor toeristen. Een stad die jaren in de greep van oorlog en geweld leefde is nu de ultieme bestemming voor elke avontuurlijke natuurliefhebber geworden. Om het gebied te beschermen zijn chemische producten er niet toegestaan. Zonnecrème mag dus niet, wat een kleine ramp is voor mijn melkkleurige huid. Een pet, shirt met lange mouwen en lange broekspijpen zijn onmisbaar, elke sproet bedekt. Na een lange, zweterige wandeling langs de rivier, een honderdtal foto’s later en compleet verbluft door de omgeving, trakteren we onszelf op een welgekomen verfrissende duik in het aanlokkelijke, regenboogkleurige water van Caño Cristales.’
Zachte nevel besprenkelt uitnodigend onze gezichten om onder de indrukwekkende waterval te gaan baden
‘De volgende dag besluiten we nog een tikkeltje verder te gaan: Caño Canoas ontdekken. Niet open voor toeristen, wel bereikbaar met een local. Dit is de plek waarvan Tom Waes enkele jaren geleden verkeerdelijk dacht dat hij er de allereerste toerist ooit was. De tocht is enkel mogelijk per motorfiets en de weg er naartoe is niet zonder uitdaging. Na het overleven van een drie uur lange, hobbelige, glibberige maar uitdagende modderweg met bijbehorende obstakels kunnen we het avontuur al voelen. Onze package deal omvat drie lokale chauffeurs: Mr. Smooth, haantje de voorste, Mr. Cutiepie, de mollige lollige en Mr. Attentive, het stille water. Na nog een uur wandelen, klauteren en klimmen door de amazone stoten we op een open landschap. Zachte nevel besprenkelt uitnodigend onze gezichten om onder de indrukwekkende waterval te gaan baden.’
Zitplaats op de eerste rij, eersteklas uitzicht, smalltalk met de piloot. Popstar-lifestyle!
‘Er is niemand, alleen wij en de natuur, aan het genieten van het moment en de tijd van ons leven. Geen beeld, tekst of foto kan de kracht van dit moment weergeven. Op de terugweg krijgen we pech met een van de motorfietsen waardoor we een omweg moeten maken. De weg is langer, hobbeliger en veel zwaarder, maar twee keer zo avontuurlijk! Mijn vingers branden van de pijn, blauw en gezwollen door me aan het zitje vast te klampen. Ik voel me klaar als toekomstig Rodeokampioen! De schemering neemt snel toe, stilaan dringt de tijd en noodgedwongen moeten we de route afsnijden. Met volle vaart scheuren we door de rivier van Caño Cristales en over de rotsen. Wat een dag, moe maar voldaan werden alle verwachtingen overstegen.’
‘De volgende ochtend worden we met z’n drieën begeleid naar ons persoonlijk chartervliegtuigje. Zitplaats op de eerste rij, eersteklas uitzicht, smalltalk met de piloot. Popstar-lifestyle! Ongeveer 20 minuten later en een paar kilometer hoger vallen mijn vriendinnen in slaap, alsof dit de alledaagse treinrit naar Brussel-Noord is. Nu ja, eerlijk, we kunnen best wel wat slaap gebruiken na alle opwinding van de afgelopen dagen. Terwijl we over La Macarena vliegen, de Amazone, de Savanne en het Andesgebergte kruisen, zo maar even een greep uit de meest bijzondere plekken op aarde, vraag ik me af: “Kan het ooit nog beter?”
