Bens wildplukspeeltuin ligt in de Calestienne, een regio in de vallei van de Viroin, gekend om zijn kalkrijke bodem
Als parels druppelen warme regendruppels van mijn gelaat. Ik sluit mijn ogen en adem gulzig de heerlijke geur van zomerse regen in. Wanneer ik ze weer open, reikt Ben me een hand vol vers geplukte bosaardbeitjes aan. De zoete smaak van zomer op mijn tong.
“Een groot deel van wat vandaag op ons bord ligt, is ook in het wild te vinden. Aardbeien, bramen, bosbessen, frambozen, look en granen. Toen de mens zich settelde, is hij wilde planten gaan cultiveren. Als je op je zintuigen vertrouwt, is het niet zo moeilijk om die planten in het wild te herkennen”, vertelt de wildplukker.
Met Forest To Plate organiseert Ben wandelingen, workshops en weekends voor geïnteresseerden. Wij logeren vanavond in een van zijn glamping tenten. “Wildplukken is niet overal toegestaan, maar dit stuk grond is van ons. Als eigenaars mogen we hier plukken wat we willen.”
We staan op een weide vol wilde bloemen die in dicht bos overvloeit. Weelderig groen zo ver het oog reikt. Bens wildplukspeeltuin ligt in de Calestienne, een regio in de vallei van de Viroin, gekend om zijn kalkrijke bodem. “Een van de mooiste natuurgebieden van België. Je vindt hier 70 procent van de biodiversiteit van ons land. Jawel, het aards paradijs ligt in mijn achtertuin”, lacht hij.
Hij zag hoe elke cultuur op een andere manier met het pluksel aan de slag gaat
Into the Wild
Als zestienjarige puber raakte Ben door wilde eetbare planten geprikkeld. Met zijn beste maat trok hij tijdens de zomervakantie de Spaanse wildernis in. Op zoek naar hun eigenste Into the Wild avontuur. “We kampeerden in het wild en ontdekten allerlei eetbaars zoals wilde vijgen rondom onze tent. Na het middelbaar maakte ik een rondreis door Centraal-Amerika, Amerika en Canada. Ik kwam er in contact met geneeskrachtige planten. Enorm fascinerend.” Na een opleiding tot herborist, een studie bio-landbouw en uren zelfstudie kreeg Ben in 2014 het wilde idee om van Brussel tot India te fietsen. Op zoek naar eetbaars uit de natuur. “Ik ontdekte dat ik van België tot India kan overleven in de natuur. Puur op mijn kennis van een 500-tal eetbare planten in eigen land. Want in het Noordelijke halfrond kom je voornamelijk dezelfde planten tegen”, aldus Ben. Hij zag hoe elke cultuur op een andere manier met het pluksel aan de slag gaat. In België gaan brandnetels hooguit in soep of paling in ‘t groen. In Servië zijn er wel 50 traditionele gerechten op basis van brandnetels van goulash tot vegetarische balletjes.
Stop pas iets in je mond als je 100 procent zeker weet dat het eetbaar is. Er zijn wel degelijk giftige en zelfs dodelijke planten
Wildplukregel nummer 1: eet enkel wat je kent
“Zie je deze schermbloemen? De bloem van de wilde peen of oerwortel. Wortels zoals wij ze kennen komen voort uit deze plant. Wrijf maar eens tussen je vingers, je ruikt het bètacaroteen.” En zo gaat het door. We knabbelen op waterpeper: hoe meer we kauwen, hoe pittiger de smaak. Moerasspirea herinnert ons aan de geur van windels. De plant bevat het basisbestanddeel van aspirine. Net wanneer we vermoeden dat het hele bos eetbaar is, drukt Ben ons de belangrijkste wildplukregel op het hart. “Stop pas iets in je mond als je 100 procent zeker weet dat het eetbaar is. Er zijn wel degelijk giftige en zelfs dodelijke planten. Een plant kan ook langzamerhand toxische stoffen aanmaken.” Niet zo eenvoudig dus, dat overleven van de natuur. Toch deden onze voorouders niet anders. “Ik vermoed dat ze vertrouwden op hun instinct. Vaak zijn toxische planten gewoon niet lekker. Ze zijn bitter, wrang en misselijkmakend. Je lichaam gaat dan snel aangeven dat het er genoeg van heeft.
Begin in je eigen tuin
Of hij na vijf jaar zelf nog plezier beleeft aan de wildplukwandelingen en -weekends, vragen we ons hardop af. “Ik heb er opnieuw mijn energie in gevonden. Ja, ik doe soms 2 à 3 keer op een week hetzelfde verhaal, maar ik zie hoe belangrijk mijn werk is. De impact die ik ermee maak. Door te tonen wat de natuur te bieden heeft, creëer ik bewustzijn en herstel ik de connectie tussen mens en natuur. Trouwens, wij doen niet enkel aan educatie. Wij zorgen ook voor een instant vakantiegevoel. Na twee dagen zie je deelnemers ontspannen, opgeladen en tevreden huiswaarts keren.”
Ook wij keren met een weg-van-de-wereld gevoel naar huis, maar niet zonder een laatste tip. “Begin in je eigen tuin. Laat het onkruid wat woekeren en voor je het weet pluk je de ingrediënten voor een brandnetelsoep of wilde salade bijeen.”
