Ik ken geen dorp met een naam die West-Vlaamser klinkt dan Koekelare, bij voorkeur met een lange, slepende a. Het is een plaats die geconcipieerd lijkt om door Wim Opbrouck te worden bezongen, terwijl hij van jetje geeft op de trekzak. Al komt ook Flip Kowlier aardig in de buurt, wanneer hij rapt:
‘Ik ben van’t westn van Vlaendern
Ik ben de baes
Grodder dan Jezus
Ik ben de baes’
Ik wist dat ik ooit een keer naar Koekelare was gereden, om er in de lente van 2014 met actrice Lize Feryn het Fransmansmuseum te bezoeken. Dat uitje kaderde in een dag Westhoek, waarbij we ook naar Diksmuide en Ieper gingen. Lize charmeerde met haar ogen van reeën, maar Koekelare vond ik zelf ook alleraardigst. En het Fransmansmuseum bracht op een fijne, didactische manier het leven van de schreve-arbeiders tot leven, een verhaal dat ik mij van grootvader herinnerde wanneer hij praatte over de trein naar Seclin, en de tonnen bieten die door zijn als kolenschoppen vermomde handen waren gegaan.
Zalige Zonden is vooral een onderdompeling in de gulle gastvrijheid van de Westhoek
Dat Fransmansmuseum was het decor van de allereerste Zalige Zonden in de Westhoek, een fraaie smeltkroes van terroirgastronomie en lokale, van volksverhalen doordrongen cultuur. Het is een theatervoorstelling die meer wil zijn dan een toneelstuk, en een culinaire avond die het beter wil doen dan een proeverij. Spelmaker (pun intended) Yves Bondue is geniaal in zijn robuuste… wel ja, West-Vlaamsheid. Silke Thorrez schittert als een melodramatische diva die bij momenten sneller gaat dan de rollercoasters van Bellewaerde. Evelien Lucy Verhegge mag de buitenstaander spelen, de vremde die geen West-Vlaams klapt en uit het exotisch verre Wippelgem afkomstig is. Jeroen Defauw ten slotte zorgt voor de rust tussen het spervuur van Westhoeks dialect, en voor een ongewilde traan bij een vast velen bekend in de oren klinkende trompetdeun.
Die Zalige Zonden spelen zich niet op één enkele plek af. Van het publiek wordt verwacht dat het letterlijk meestapt in de amoureuze belevenissen aan beide kanten van de schreve. De aktes spelen zich op verschillende locaties af, en in Koekelare wilde dat bijvoorbeeld zeggen dat we al een keer een paraplu of windjekker van doen hadden. Zalige Zonden is ook geen grootschalig massa-event. Met 50 toeschouwers is het fijn happen van de Westhoektapas en genieten van de streekbieren en wijnen van Entre-Deux-Monts. Er is een bereiding met potjesvleesch, met makreel, er is een groot degustatiebord met Beauvoordse kazen en vleeswaren, er is een dessert waarvan wij de details niet vertellen omdat we daarmee de kroon van het muziektheater zouden ontbloten. Zalige Zonden is vooral een onderdompeling in de gulle gastvrijheid van de Westhoek, en een avondvullend programma dat ook toeschouwers uit de andere provincies verdient. Toegegeven, je zult niet alles snappen wat verteld en gezongen wordt. Maar dat maakt het dubbel charmant. Eerst nog even oefenen op die lange, slepende a van Koekelare.
Door Toni De Coninck.
Zalige Zonden is op 15 en 16 oktober in het Hopmuseum van Poperinge te gast, op 24/10 in het Museum aan de IJzer in Diksmuide, op 30/10 in het Memorial Museum Passchendaele 1917, op 6 november in het Bakkerijmuseum van Veurne, op 13/11 in het Muziekcentrum van Dranouter, op 20/11 in het Tabaksmuseum van Wervik en op 27/11 in het Hooge Crater Museum van Ieper. Info en een overzicht van de tickets vind je via toerismewesthoek.be.
Tickets kosten € 49 per persoon, alle maaltijden en dranken inbegrepen. Deuren open om 19u30, start om 20u.