U moet me de gedachte vergeven, maar er was een tijd dat ik Blankenberge enkel kende van Tien om te Zien. Voor de jongere lezers, Tien om te Zien was het succesvolste muziekprogramma ooit op de Vlaamse televisie. Op sommige zomerdagen kwamen maar liefst 40.000 mensen naar de liveshow kijken, waardoor de stad op een bepaald moment het rampenplan moest afkondigen. Tina Turner trad op op de dijk van Blankenberge! De prinses van Monaco! De Spice Girls! Clouseau en Helmut Lotti zetten er hun eerste grote stappen op het podium.
Maar Blankenberge was in die tijd helaas ook een beetje belegen, de favoriete badplaats van de Antwerpse sinjoor. Of senior, zoals je wil. Clement Peerens zong erover, en al die jaren nadien bekloeg hij zich erover dat Blankenberge niet meer het Blankenberge uit zijn liedje was. Dat er nu te veel hipsters en culturo’s op bakfietsen rondreden. De burgemeester riposteerde. Dat men er inderdaad in geslaagd was om van Blankenberge een hippe strandbestemming te maken. Met een verfrissend cultureel en culinair aanbod.
‘Westtoer doet ontzettend veel voor de horeca aan de kust’
Dirk Crauwels kan het alleen maar beamen. Ook hij is een aangespoelde Antwerpenaar. ‘Dat hoor je wel, waarschijnlijk.’ Dirk had tot 2012 een brasserie aan de Fortengordel in Wommelgem, tot iemand een correcte prijs bood en het restaurant snel van eigenaar veranderde. ‘We hadden al een tijdje een tweede verblijf in Uitkerke, een deelgemeente van Blankenberge. Maar ik was veel te jong om te stoppen met werken. Het bloed kruipt waar het niet kan gaan. Toen hebben we deze plek gevonden. Dit was een grillrestaurant. We hebben het volledig gestript, en toen hebben we twee jaar zwarte sneeuw gezien. Het was vijf tot tien jaar geleden niet eenvoudig om een restaurant aan de kust te beginnen dat het ook buiten de vakanties goed deed.’
Maar hoe begin je aan zo’n onderneming als men je niet kent? ‘Door hard te werken,’ vertelt Dirk. ‘En door je aan te sluiten bij allerlei initiatieven.’ Er kwam al snel een Q-label, uitgereikt om de uitzonderlijke kwaliteit. En toen sloot Dirk zich ook aan bij dat andere initiatief van de provinciale toeristische dienst Westtoer, Het Lekkere Westen. ‘Westtoer doet ontzettend veel voor de horeca aan de kust. We kenden dat niet in Antwerpen. Daar werd je aan je lot overgelaten.’
Belgen zijn standvastig. Als het ergens goed is, komen ze terug
Dirk noemt zich een klassieke kok. En dat heeft Seasons bij de beste vijf restaurants van de stad gebracht. Alles wordt vers aangevoerd, een diepvriezer zul je er niet vinden. ‘Ik wil ook niet met zalfjes en schuimpjes werken. Een goed basisproduct heeft niet zo gek veel tierlantijntjes nodig. De mensen aan tafel mogen niet teveel op het bord hebben, maar zeker ook niet te weinig. En voor een eerlijke prijs.’ Deze periode is dat vooral wild. Er staat een heerlijke fazantbereiding op de kaart. Maar anders is dat vooral de wat minder bekende Noordzeevis. Lengfilet bijvoorbeeld, daar werkt Dirk graag mee. Of steenbolk en koolvis. Vissen die tot voor kort tot de bijvangst werden gerekend.
De gasten van Seasons zijn voor meer dan de helft tweedeverblijvers. Dat is een ontzettend belangrijk segment van de markt in Blankenberge. Maar het beperkt zich al lang niet meer tot zaterdagen en zondagen. De kappers en andere horecamensen komen op maandag. Slagers hebben vaak vrij op een woensdag of donderdag. Het vult zich allemaal netjes aan. Vroeger sloten de hotels vaak ook van oktober tot Pasen. Maar ook dat verandert langzaam aan de kust. En het culinaire aanbod speelt daar een belangrijke rol in. ‘Ik heb heel veel in Blankenberge zien veranderen,’ zegt Dirk. ‘En bijna alleen maar ten goede. Natuurlijk klagen de mensen soms om de wegwerkzaamheden. Maar je kunt geen ei bakken zonder de schaal te breken. Weet je dat we de laatste tijd zelfs meer en meer Spanjaarden over de vloer krijgen? Vroeger was dat ondenkbaar. Het zorgt voor een toenemende dynamiek. Die mensen praten dan met de vaste gasten, en dat is goed zo. Maar Belgen zijn standvastig. Als het ergens goed is, komen ze terug. Ik heb gasten die tijdens hun week vakantie elke dag komen eten. Dan vragen ze al een keer iets buiten de kaart. Bijvoorbeeld als ze zin hebben in kreeft.’
Intussen worden drie moten zeeduivel in een sissende pan gelegd, enkele mosselen gegaard, aardappelen in boter opgewarmd en een ratatouille bereid. In een steelpan met roomsaus gooit Dirk een handvol roze peperkorrels. Dàt is dus de klassieke keuken waar de chef het over heeft. Sterk op smaak, sappig en zo vers dat het vruchtvlees van de vis weerbarstig oogt. Door de regenwolken heen priemt een schuchtere herfstzon. Het stijlvolle winterterras ontvangt een gouden gloed en binnen licht het stone design en het bamboe op. Bij het buitengaan knipoog ik even naar een levensgrote Audrey Hepburn, in haar rol uit Breakfast at Tiffany’s, en besluit dat het goed leven en eten is in Blankenberge. En dat geldt voor alle Seasons. Niet alleen de herfst.
Restaurant Seasons
Manitobaplein 5
8370 Blankenberge
0471/95.67.74
seasons-blankenberge.be
Alle info over De Kust in herfst en winter vind je via deze link!
