Wij startten onze tocht met een topper van formaat. Mélin of Malen is een heel klein dorp en deelgemeente van Jodoigne of Geldenaken. Mélin staat bekend als één van de mooiste dorpen van Wallonië, en als je het dorpje binnenrijdt zie je onmiddellijk waarom. De oude huizen en boerderijen opgetrokken in Gobertagne-steen geven het dorp een Middeleeuws karakter en een eeuwig zonnige uitstraling. De witte kalksteen wordt bij vele huizen beklommen door diverse soorten klimop en versierd met gekleurde bloemen, waardoor alles er nog meer uitziet als een sprookje. Een bar in het centrum van Mélin neemt het driehoekig dorpspleintje in beslag als terras. Schattiger dan dit gaat het niet worden. De kerk stamt uit het neoclassicisme en de toren werd ook deels vervaardigd uit de bekende witte kalksteen.
Dankzij de vele evenementen die normaal het hele jaar door georganiseerd worden, draagt Mélin een zekere bekendheid. Zo heb je een wijnfeest, tuinfeesten en ambachtsfeesten die elk jaar opnieuw vele bezoekers lokken.
Op ongeveer een kwartier van Mélin fiets je de gemeente Jodoigne of Geldenaken binnen, de hoofdstad van Brabants Haspengouw. Onmiddellijk merk je dat het hier behoorlijk druk is, zeker als de markt uitstaat, niet ver van Château Pastur waar het stadhuis onderdak vond. Fiets door de vele kleine straten en laat je overdonderen door de majestueuze gebouwen waaronder de Saint-Médardkerk. Deze kerk is geklasseerd als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië, wordt omringd door drie kleine straatjes en staat verscholen tussen vele bomen. De kerk werd vervaardigd in de periode waar de romantiek overging in de gotiek en onderging rond 1970 een grondige renovatie. Daardoor is het gebouw in zijn oude glorie hersteld. Ook hier zie je de Gobertagne-steen terug opduiken.
Laat je onderweg niet opschrikken door de buizerds die uit de velden vliegen
Van Jodoigne fietsen we verder naar Brasserie Jandrain-Jandrenouille, een tocht van ongeveer 35 minuten. Op de weg passeren we graanvelden en weilanden en even lijkt het of we middenin een veld terecht zijn gekomen. Maar het veldwegje komt gelukkig terug uit op een betonweg en niet veel later staan we voor de grote poort van de oude ferme de la Féculerie, gebouwd tussen de 14de en de 18deeeuw, en in 2007 omgebouwd tot brouwerij. In dat jaar brouwt Brasserie Jandrain-Jandrenouille IV Saison, een eerste blond bier dat door Alexandre Dumont de Chassart gecreëerd en gedistribueerd wordt. Belgisch vakmanschap en een variatie van bittere en aromatische Amerikaanse hop zorgen voor de specifieke smaak van dit bier. Daarna vervolledigden V Cense, een amberkleurig bier en VI Wheat het assortiment. Djan d’Nivèle en Archiduc zijn twee bieren die in samenwerking met het broederschap van Jean de Nivelles gebrouwen worden.
Sinds 2016 werkt de brouwerij met water dat van het dorp komt, gebruikt ze mout van een boerderij in Corroy-Le-Grand en voorziet ze energie via de zonnepanelen op het dak van de brouwerij. Zo garandeert de brouwerij echte lokale ingrediënten en bieren én kunnen ze meer ecologisch te werk gaan. De makers van de brouwerij creëren ook op maat gemaakte producten voor bedrijven en particulieren.
We laten het echte Belgische bierbrouwen even achter ons en zetten de voeten op de trappers voor een tocht van een uur door de prachtige straten en velden. Laat je onderweg niet opschrikken door de buizerds die uit de velden vliegen, maar geniet juist extra van de kracht van de natuur. Na deze tocht komen we aan bij Biscuiterie de Thorembais in Thorembais. Deze koekjesfabriek huist in een schattig, klein pand met een prachtig versierde gevel. Als je beter kijkt, blijkt dat dit een gewoon gebouw is maar de eigenaars hebben er alles aan gedaan om een authentieke look te creëren. Je stapt het winkeltje binnen en de heerlijke geuren komen je onmiddellijk tegemoet. Zandkoekjes, speculaas, confituur, meringue, madeleine, wafeltjes en een groot assortiment koffie en thee staan op de schappen te wachten. De artisanale producten worden in datzelfde pand, achter de winkel, vervaardigd door de patissier. Hun doel is om de artisanale lekkernij te maken met producten van lokale boeren. Ze kozen er daarom voor om hun bloem, eieren en boter te kopen bij producenten in de buurt. Wij konden de verleiding alleszins niet weerstaan en kochten een voorraad koekjes in voor onderweg.
Voor een potje saffraan van 0.25 gram betaal je snel 10 euro, maar het is een souvenir waar je iedereen gelukkig mee kan maken
Want die weg vervolgen we nu richting l’Histoire d’Anthony. Je denkt er niet direct aan in België maar toch hebben wij ook saffraanteelt. Het klinkt exotisch, maar het klimaat van Thorembais-Saint-Trond leent zich perfect tot het cultiveren van saffraanbloemen. Helaas gingen wij langs in de periode waarin de bloemen net uitgebloeid zijn, maar desondanks stond Anthony met glimlach klaar om ons meer uitleg te geven. In de achtertuin van zijn ouders liggen drie veldjes met saffraanbollen, want deze bloem groeit uit een bloembol. Hij vergelijkt het met de krokus, met dat verschil dat de saffraankrokus in de herfst bloeit. Een prachtige paarse bloem komt dan tevoorschijn, met de saffraandraden zichtbaar in de lange slappe stempels. Anthony vertelt ons dat de saffraankrokus de enige bloem is die een kruid voortbrengt. In totaal heeft hij nu 20.000 saffraanbollen geplant op 6 are grond. De nieuwste aanwinst voor l’Histoire d’Anthony is het witbier op basis van saffraan, la 4 Pistils. Voor de productie werkt hij samen met la Brasserie de la Lesse.
Anthony heeft intussen, naast de achtertuin van zijn ouders, ook saffraan geplant in zijn eigen achtertuin. Samen met zijn ouders en zijn vrouw Pauline plukken ze de bloemen handmatig en drogen ze de saffraandraden elk jaar opnieuw zelf.
Saffraan blijft een heel duur kruid, maar Anthony zegt dat het wel een vrij goedkoop ingrediënt is in gerechten omdat je er zo weinig van nodig hebt om de smaak tot zijn recht te laten komen. Voor een potje saffraan van 0.25 gram betaal je snel 10 euro, maar het is een souvenir waar je iedereen gelukkig mee kan maken. Wil je zelf een saffraankrokus planten? Voor 0.50 euro kan je al een bloembol bemachtigen.
Na al die kennis te absorberen is het tijd om langs te gaan bij Domaine de Mellemont, een typische vierkantshoeve waar drie buren de krachten bundelen om goede Belgische wijnen te produceren. De buren doen dit al tien jaar lang en werden beloond door de grootste wijngaard van Waals-Brabant te worden.
Pierre Rion is al heel lang gepassioneerd door wijn en hij plantte de eerste Elzasser wijnstokken in 1991. Etienne Rigo en François Vercheval vervoegden Pierre in 1993. Het trio was er toen al sterk van overtuigd dat ze de ideale locatie bezaten om de perfecte wijnen te produceren. Door de samenwerking konden ze al snel 1800 wijnstokken planten, en dat aantal verdubbelde bijna in 1995. Müller-Thurgau druiven bleken de beste soort te zijn om in ons klimaat te verbouwen omdat het boeket van deze druif het best ontwikkelt in koude streken. Elk jaar bieden de drie wijnboeren andere smaakvarianten in hun wijnen aan, omdat de druiven sterk afhankelijk zijn van de warmte en de regen tijdens de ontwikkeling. In 2005 voegden ze nog 2 hectare aan land bij hun wijndomein, waardoor ze nog meer ruimte bezitten om hun wijnen te blijven optimaliseren. Momenteel biedt Domaine de Mellemont vijf vaste wijnen aan waaronder één rode en één rosé wijn.
Na een hele dag fietsen, kennis opnemen en proeven is het tijd om plaats te nemen bij onze eindhalte. La ligne 147 is een restaurant in Autre-Eglise dat aan één van de vele fietsroutes grenst. Je kan via het poortje letterlijk van je fiets het restaurant binnenkomen of parkeer de auto vooraan op de ruime parking en stap het voormalige station binnen via de inkomhal. Het oude stationsgebouw, dat dienst deed als goederenwerf tot 1962, werd volledig gerestaureerd en de charme van het restaurant komt voort uit verschillende generaties van slagers en traiteurs. Ze hebben een voorkeur voor lokale producten en authentieke gerechten. Neem binnen plaats in de gezellige zaal met stenen muren en houten accenten. Verkies je de buitenlucht? Ga dan op het terras zitten, volledig afgesloten van de straat zodat je rust verzekerd is.
Door Sharon Vercauteren.
