Bijna een jaar geleden ontdekte ik mijn liefde voor het fietsen. Samen met een vriendin zocht ik een hobby die ons kon aan de slag houden in pandemische tijden. Toen we erachter kwamen dat we beiden een mountainbike van onder het stof konden halen, begon het avontuur. In het begin volgden we mountainbikelussen in de buurt, maar stilaan waagden we ons er ook aan om zelf routes uit te stippelen. Het viel snel op dat fietsen langs het water een sterke aantrekkingskracht had. De polders van Kruibeke waren daarvoor de ideale trekpleister. Vandaag laat ik mijn fiets thuis en ben ik benieuwd naar wat Kruibeke me al wandelend te bieden heeft.
Voordat ik aan mijn wandeling begin ga ik langs bij Ceder10, een stijlvolle bed and breakfast die je nu ook als vakantiewoning kunt huren. Wat me meteen in het oog springt, is de visvijver die aan elke kamer grenst. Een bijzondere invulling van ruimte die me een rustgevend gevoel brengt. Katrijn, de gastvrouw, kreeg het plezier om mensen te verwennen met de papfles mee. Haar ouders waren eigenaars van restaurant De Ceder waar ze stond te popelen om mee de gasten te bedienen van zodra dat mocht. Jaren later combineert ze de verwennerij van haar restaurant met die van haar B&B die er vlak naast is.
Ik vraag haar waar zij het liefste heen gaat in de streek, en haar antwoord is steevast ‘de polders’. Haar kinderen hebben de afgelopen dagen de slee bovengehaald om van de hellingen te glijden. Met de sneeuw bouwen ze kleine schansen om het plezier te verdubbelen. Tijdens mijn wandeling merk ik dat het een populaire bezigheid is. De eerste die ik tegenkom, glijdt met veel lawaai de bermen af. Het is zo’n entertainment dat we er langzamerhand met vijf op staan te kijken. Doorheen de hele wandeling kom ik gezinnen tegen die zich volledig laten gaan. De kinderen gieren het uit, maar ik zie aan de papa’s dat zij zich stiekem ook uitleven.
De kamers vormen een nieuwsgierige oneindigheid
Mijn wandeling brengt me naar kunst in de polders. Het eerste wat ik tegenkom, is de Cosmogolem. Een vier meter hoge reus die geheime boodschappen, tekeningen, kunstwerken en gedichten van kinderen met zich meedraagt via een luikje op de plaats van zijn hart. Ik beeld me een kinderwens in en besef nog maar half dat ik die later zelf herbeleef in kasteel Wissekerke.
De ongelofelijke pracht en praal van het kasteel voelen aan alsof ik er met een baljurk rondloop. Het neemt me volledig mee in het verhaal van familie Vilain XIIII, een adellijke familie die alles uit de kast haalde om gasten te imponeren en een onberispelijke indruk na te laten. Een infoboekje gidst me door het kasteel.
De kamers vormen een nieuwsgierige oneindigheid. Er blijven nieuwe kamers opduiken in hoekjes die ik niet verwacht. Op een bepaald moment ontdek ik een verborgen gang die het ene appartement met het andere verbindt. Mijn gidsboekje vertelt me dat hier vermoedelijk een koppel woonde met elk zijn eigen ontspanruimte en elk zijn eigen bed. De geheime gang was een manier om stiekem en gemakkelijk bij elkaar te zijn.
Hoewel ik maar niet genoeg kan krijgen van de prachtige kamers, vind ik mijn blik steeds op de ramen van het kasteel rusten. Daar heb ik een schitterend zicht op de kasteelvijver. Eenmaal buiten kan ik het dan ook niet laten om het domein verder te ontdekken. Opeens zie ik eenden, zwanen en waterhoenen vluchtig verzamelen op een gemeenschappelijk punt. Kijk, daar staat een man, trots van de grote hoeveelheid aandacht, de dieren te voederen. Als ik wat dieper in de verte kijk, zie ik een volgend stukje kunst in de polders, maar daar ga ik straks naartoe. Eerst even langs B&B Baz.
Zou het bij hen dan toch geen eeuwige liefde zijn?
Baz is een huiselijke bed and breakfast. Katrien, de gastvrouw, zit boordevol tips over dingen die je moet gezien, gedaan of gegeten hebben. De erkenning als toeristisch infopunt is zeker terecht. Als je even niet weet wat te doen of waar naartoe weet zij wel raad. Je kunt je dagen ook perfect doorbrengen in de B&B zelf. In de tuin is er plaats om te voetballen, pingpongen, zwemmen in de zwemvijver en ontspannen in de sauna. En ja hoor, zelfs nu plonsen gasten nog af en toe in de zwemvijver. Brrr.
Onderweg van B&B Baz naar de kunst die ik eerder vanuit de verte zag, voel ik de zon heerlijk branden op mijn gezicht. Ook al is het een ijzige dag, de stralen warmen me volledig op. Ondertussen hoor ik het gekraak van de sneeuw onder mijn voeten.
Op de ringdijk zie ik het kunstwerk Arcade. De bogen die zigzag op de dijk staan, symboliseren een verbinding met de polder en het dorp. Door de constructie vormt het een poort in twee richtingen. Het nodigt me uit om door de poort even naar beneden te gaan en daar kom ik in een winter wonderland terecht.
Het Elzenbroekenbos staat onder water waar ondertussen een ijslaag op is komen liggen. Met de bomen die nog besneeuwd zijn, geeft dat een magische indruk. Op weg naar de Liefkesboom en kunstvis wandel ik in een gelijkluidende betoverende omgeving. Als ik even later een vosje over het ijs zie trippelen, is het plaatje volmaakt.
De Liefkesboom staat bij een Lindeboom. Een boom die Kruibeke, Rupelmonde, het veer en Bazel met elkaar verbindt. Geliefden uit alle windstreken vonden en vinden elkaar nog steeds onder die boom. Aan de Liefkesboom kunnen ze hun liefde vereeuwigen met een liefdesslot zoals op de Pont des Arts in het romantische Parijs. Ik zie dat er ondertussen enkele namen doorstreept zijn op de hangslotjes. Zou het bij hen dan toch geen eeuwige liefde zijn?
Na een volledige dag Kruibeke en omstreken al wandelend te ontdekken, kruip ik moe maar spreekwoordelijk voldaan in mijn zetel. Tegelijkertijd kijk ik ernaar uit om snel nog eens mijn fiets te nemen en de nieuwe locaties in mijn fietsroute te plannen en vaker te pauzeren. Wie weet spot ik dan nog wel eens een vosje.
Door Jorien Conickx.
Foto’s: Charlotte van den Bogaerd.
Honger in takeawaytijden? In het weekend kun je wafellolly’s en warme dranken kopen in de foodtruck van De Vaart. Die staat dicht in de buurt van kasteel Wissekerke.
Het Pachtgoedhof verwent je met een ‘schof’zak tijdens de wandeling. Daarmee kun je opnieuw energie opdoen, je verwarmen met jenever, genieten van een Brixius bier of gewoon hydrateren met wat water. Het restaurant is dichtbij de Cosmogolemreus.
De Beleving stilt jouw honger met belegde broodjes en take-away koffie. Als je hier naartoe gaat, breng dan zeker een bezoekje aan de Graventoren en Getijdenmolen.
