Luik… is dat de Waalse stad met het prachtige station? Klopt! Het monumentaal station, gebouwd door Santiago Calatrava, is het gezicht van de vernieuwingsoperatie van de stad. Daaronder valt ook de aanleg van het shoppingcenter Mediacité, de vernieuwing van de schouwburg en het operagebouw en de heroriëntering van de oude site Baden en Thermen van La Sauvenière.
La cité Miroir
In het centrum van de stad, aan Place Xavier Neujean, vind je het cultureel centrum Cité Miroir. Het is een plaats voor culturele ontmoetingen, interessante debatten en (tijdelijke) tentoonstellingen. De focus ligt er op de maatschappelijke strijd tegen extremisme. Maar wat Cité Miroir vooral zo uniek maakt, is de authentieke locatie. Op de bovenste verdieping bevond zich vroeger een zwembad. Toen de stad in 2000 besloot om de deuren te sluiten omwille van veiligheidsredenen, kwamen de inwoners in opstand. Hun petitie leidde uiteindelijk tot het behoud van de oorspronkelijke infrastructuur. Mits wat renovatiewerken veranderde dus enkel de functie: van zwemcomplex naar tentoonstellingsruimte.
Lekkernijen in Luik
Naast de architecturale vernieuwingen behoudt de stad ook maar al te graag haar charmante Middeleeuwse straatjes met eeuwenoude lokale specialiteiten. Zoals de alombekende Luikse wafels. Die bestaan al sinds de 13e eeuw, ze worden met gist gefermenteerd en gezoet met parelsuiker. Nergens vind je zo’n lekkere wafels als bij Une Gaufrette Saperlipopette, in Rue des Mineurs. Het is de hotspot voor lekkernijen: watertanden voor de etalage vol madeleines, suikersoesjes, flensjes… En voor wie nóg niet genoeg heeft van alle zoetigheden, is er iets verderop La Chocolateria. Hun aanpak verschilt van die van de multinationale chocoladeverkopers. Ze verminderen hun eigen marge en geven de chocoladeproducenten een beter loon voor hun werk.
Terrassen van Luik
Om te vermijden dat je na je citytripje in Luik met enkele kilo’s extra terug huiswaarts keert, kun je de Trap van Buren enkele keren op en af lopen. Het zijn zo’n 374 treden, en ze leiden je naar de terrassen van Luik. Dat zijn de tuinen van drie kloostergemeenschappen die er gevestigd waren vanaf de 13e eeuw. Vooral de gemeenschap van de Miniemen leefde zeer primitief en at veganistisch. Om de link met deze orde te behouden, zorgde de stad Luik, in de tuin van de Miniemen, voor de aanplanting van verschillende soorten kruiden en fruitbomen. Een verwijzing naar hun veganistische levensstijl. Het is er volop genieten van de plantengeuren en het prachtig uitzicht over de hele stad.
Straffe koffie
Wie daarna wel een extra opkikkertje kan gebruiken, stopt best even in Le Bistrot d’Enfance. Deze bistro van Thierry Marée werd in 2014 beloond voor de beste Luikse koffie van de stad. Het is een koud dessert op basis van koffie, suiker, slagroom en de Luikse jenever Peket. Een stevige caloriebom!
Archéorestaurant
Voor het préhistomuseum verlaten we maar al te graag de Luikse binnenstad richting Flémalle. Na iets minder dan een halfuurtje rijden word je daar terug in de tijd gekatapulteerd. Je ervaart er hoe het leven in de prehistorie geweest moet zijn. Maar ‘om de geschiedenis volledig te begrijpen, moet je ook van de keuken kunnen proeven’, aldus historicus Pierre Leclercq. Vanuit dit idee ontstond het archéorestaurant. Ze serveren er gerechten die overeenstemmen met wat de mensen in die tijd aten. Pierre doet onderzoek naar antieke recepten en de ontwikkeling ervan. Deze recepten speelt hij door aan chef Manu. Samen zijn ze de succesformule van het bijzondere archéorestaurant!
