Mijn hart klopt in mijn keel en mijn handen beginnen te zweten. Het zakje met chocolade ritselt in mijn harder wordende greep. Ik zie hoe er zich een lange rij vormt voor de gate en hoe iedereen zich één voor één door het poortje piept. Ik kijk naar mijn vriendin Hanne die naast me zit. Nerveus schommelt ze heen en weer op het puntje van haar stoel. We vliegen zo meteen naar Hongkong. Hopen we. Ik probeer de aandacht te trekken van de hostess aan de gate, maar die is druk in de weer. Er zit niets anders op dan te wachten tot iedereen ingestapt is en hopen dat er een paar mensen niet komen opdagen.
Toen ik gisteren nog eens online keek of er nog steeds plaats was zag het er goed uit, maar deze ochtend bij het inchecken bleek de vlucht overboekt. Als stewardess, piloot of medewerker van een airline heb je het voordeel dat je goedkoper kan vliegen en dat niet enkel met de eigen airline maar ook met tientallen andere, maar enkel en alleen als er plaats vrij is. Er is dus een risico dat je helemaal niet mee kan. Dat noemt men standby reizen. Wat af en toe veel stress betekent.
De goedkope ticketprijzen zorgen er voor dat ik toch altijd opnieuw kies voor deze manier van reizen en vooral voor lange vluchten want dan kan ik opteren voor een plaats in de business class. Een normaal ticket in deze klasse zou ik nooit kunnen betalen, dus met een standby ticket reis ik goedkoop én comfortabel. Een bed in de lucht, enkele glaasjes champagne en heerlijk eten! Zo gaat het reizen toch sneller en kom je helemaal uitgerust aan op je bestemming.
‘Ik hou er van spontane beslissingen te kunnen nemen’
Het aantal plaatsen op een vliegtuig kan heel snel veranderen doordat er bijvoorbeeld een vlucht geannuleerd is of mensen toch nog last minute boeken. Zoals nu: zes weken geleden waren er nog veertig plaatsen vrij, twee weken terug nog twintig, gisteren nog vijf en nu? Drie plaatsen te weinig. De spanning begint te stijgen als ik zie hoe de lange rij alsmaar korter en korter wordt en de hostess nog steeds geen teken geeft.
Dan maar even checken voor andere opties. Ik open de website van mijn bedrijf en begin te zoeken naar alternatieven. Nog een ander, heel groot, voordeel van standby reizen is de flexibiliteit. Deze flexibiliteit geeft me een gevoel van vrijheid. Geen plaats? Vlucht gemist? Wil je toch een latere vlucht nemen? Geen probleem, je kan je vlucht annuleren, een latere vlucht boeken of met een andere maatschappij vliegen en dat allemaal zonder extra kosten.
Ik hou er van spontane beslissingen te kunnen nemen. Ik typ mijn eindbestemming Hong Kong in en onmiddellijk verschijnen er verschillende opties. Keuze genoeg: Emirates, Qatar,Lufthansa! En daar is er wél plaats, alles goed dus. Maar op dat moment wenkt de hostess mij. Ik spring op en loop naar de gate. ‘Er zijn nog vier business class passagiers niet hier, maar de kans is wel groot dat ze nog komen opdagen aangezien ze ingecheckt zijn. Wil je dat ik een jumpseat aanvraag?’
Hongkong, here we come!
Vier jaar geleden vloog ik zo naar China omdat de vlucht volledig vol was. Een jumpseat zijn die klapzeteltjes waar de stewardessen op zitten bij start en landing. Twaalf uren op een klapzeteltje, zonder tv-schermpje, is geen pretje. Gelukkig zat ik toen in de cockpit, want daar heb je meestal wel een of twee jumpseats. Ik had tenminste nog een paar piloten om tegen te praten, maar mijn vriend moest midden in de cabine zitten. Dus besluit ik dat het beter is dit aanbod niet aan te nemen.
‘Nee, bedankt! Dan zoeken we wel een andere oplossing.’ De hostess lacht even en werpt me een begripvolle blik toe. De telefoon rinkelt en ik besef dat dit het beslissende moment is. Een minuut later begint ze heftig op haar toetsenbord te tokkelen en ik hoor hoe er iets uit de printer rolt. ‘Zo! Plaatsen 8A en B. Goede trip!’
Verbaasd lach ik en grabbel de tickets van de toog. Ik zwaai er hoog mee in de lucht naar Hanne die meteen begint te lachen. ‘Business class?” roept ze. Ik knik en lach breed. We bedanken de hostess vriendelijk en piepen ons door het poortje. Hongkong, here we come!
