Ik hield altijd al van reizen en de wereld ontdekken.
Ik was een nieuwsgierig kind, ook naar ‘eten’ dat ik niet kende, talen die ik niet begreep of culturen die anders waren dan de mijne. Maar stewardess worden was nooit echt het plan. Tot ik in Wenen, Oostenrijk, ging studeren en een studentenjob zocht. Ik zag een online-advertentie: cabin crew gezocht. Ik waagde het erop, waarom niet, en niet veel later serveerde ik mijn eerste pasta aan boord. Na ongeveer 3,5 jaar in de luchtvaartsector kwam één bepaalde vraag steeds vaker in mij op: “Waarom ben ik stewardess?” Wat drijft me ertoe om zoveel uren in een metalen box in de lucht te hangen en pruilende mensen te vragen of ze liever kip of pasta willen? ‘Enkel nog vegetarisch? Meen je dat?’ Elke keer opnieuw kijken ze me aan met een blik vol wanhoop. Alsof hun wereld net is ingestort.
Vol overtuiging besloot ik toen om het te proberen: een typische 9-to-5 job. Want ooit moest ik toch een ernstige carrière uitbouwen en ik kon toch niet eeuwig blijven rondvliegen? Met volle goesting begon ik aan een nieuw kantooravontuur. Normale werkuren, geen jetlags, weekends en altijd dezelfde collega’s waarmee je een vriendschap kon opbouwen: Yes! Véél beter dan in zo een vliegtuig rondtoeren. Plezier, dat had ik!
Ik begon te beseffen dat de vrijheid die deze job verschaft onbetaalbaar is
Eindelijk begreep ik wat zo leuk was aan vrijdagen of verlengde weekendjes. Dacht ik. Tot maand twee voor de deur stond. En dan maand 3, maand 4, maand 5,… Elke maand begon ik mijn oude leven meer en meer te missen. Waar was mijn vrijheid gebleven? Mijn afwisselende dagen? Werken om te leven en niet leven om te werken? Salsa dansen in Miami, een wijnproeverij in Zuid-Afrika, wandelen op de Chinese muur in alle seizoenen en daarvoor betaald worden terwijl je in de beste hotels verblijft. Ik begon te beseffen dat de vrijheid die deze job verschaft onbetaalbaar is. Je hebt de wereld in je broekzak.
Ik geef het toe: af en toe stond ik wel eens op met veel tegenzin. Weeral naar New York? Verdorie! Tja, dan maar een beetje shoppen. De nachtvluchten zijn zwaar en passagiers zijn soms onuitstaanbaar. En neen, een steward(ess) is niet zomaar een serveerster in de lucht. Het proces tot het moment dat je effectief in het vliegtuig zit als “working crew” is lang. De sollicitatie is hard en veeleisend, de opleiding die volgt nog harder. De opleiding is bij elke airline verschillend en kan gaan van 3 maanden tot 1 jaar. Je wordt gedrild en moet dit elk jaar opnieuw bewijzen.
Je vindt er opgeleide verpleegsters, leerkrachten, ondernemers, artiesten, allemaal uitzonderlijke mensen met uitzonderlijke skills
Vaak wordt van jou verwacht dat je minstens perfect drietalig bent en heel veel collega’s zijn zelf vier-, vijf- of zestalig. Je vindt er opgeleide verpleegsters, leerkrachten, ondernemers, artiesten, allemaal uitzonderlijke mensen met uitzonderlijke skills. De lange werkdagen en lastige werkomgeving en ook de onregelmatige uren waar je te allen tijde alert moet voor zijn, zorgen voor een hoge werkdruk. Dit moet je aankunnen. Je werkt met veel verschillende mensen uit verschillende culturen die je meestal nog nooit hebt ontmoet en na deze eerste ontmoeting moet je meteen perfect in team kunnen samenwerken. Social skills are needed. Onderschat deze job dus niet. Maar ook ben je erg veel vrij, zie je plekjes in de wereld en doe je dingen die je anders nooit zou zien of beleven. Je ontmoet fantastische mensen met ongelooflijke verhalen. Je leert zoveel kennen en elke dag word je met nieuwe prikkels gevoed. Gaan shoppen in New York, zonnen in Tanzania en een ballonvaart in Zuid-Afrika. Wat wil je meer in het leven?
Do a job you love and you will never work a day in your life
Toen maand zes eraan kwam, hakte ik dus de knoop door: tijd om terug van de grond te gaan en een eind te maken aan het spannende ‘monday to friday’ leven. Ondertussen iets meer dan een jaar later ben ik dankbaar dat ik terug aan de slag ben als cabin crew bij Swiss International Airlines in Zwitserland. De voordelen, voor mij dan, wegen veel meer door dan de nadelen en op dit moment kan ik me moeilijk voorstellen ooit nog een andere job te doen.
Dus waarom ben ik eigenlijk stewardess? Omdat ik besef dat het leven te kort is om een job te doen die je niet graag doet. Do a job you love and you will never work a day in your life. Cliché maar absolute waarheid voor mij.
Helena
