Ik heb geen aanleg voor goeroes en al zeker geen hoofd om te onthouden waar deze of gene ‘verlichte geest’ nu ook al weer voor stond. Toch heb ik de voorbije maanden verschillende keren aan Dr. Andrew Weil moeten denken, de Amerikaanse alternatieve dokter die eind de jaren 1990, begin 2000 een aantal bestsellers schreef. Van deze gezondheidsgoeroe herinner ik mij twee adviezen: eet meer broccoli en vermijd op tijd en stond het nieuws. Daar mijn hele gezin nogal broccoli-avers is, heb ik persoonlijk weinig zicht op de resultaten van dat eerste advies. Maar de man heeft overschot van gelijk als het over het nieuws gaat. Het doet wonderen, al minstens voor de geestelijke gezondheid, om niet elke tweet of breaking news notificatie te volgen.
Want hoe stresserend en beangstigend is het allemaal niet? Michelle Obama vertelde deze zomer in haar podcast dat ze zich licht gedeprimeerd voelde door COVID, door de rassenproblematiek in de VS en door het politieke gekibbel. Ze probeert elke dag te sporten, vertelde ze nog, maar sommige dagen kan ze er niet genoeg energie voor opbrengen. Dat gevoel zal voor veel mensen herkenbaar zijn. Op drie weken voor de historische presidentsverkiezingen is dat er zeker niet beter op geworden. Amerika nu, dat is precies een zottekot, om het met een schoon Vlaams woord te zeggen.
Voor mijn eigen zieleheil heb ik maanden geleden al beslist niet meer naar CNN en al zeker niet meer naar Fox News te kijken. Als er clips of interviews zijn die er toe doen, dan zie ik die wel online. De opgejaagde nieuwscyclus van de eerste zender maakt mij zenuwachtig, en wat Fox News betreft, daar zijn geen woorden voor. Of misschien toch: pure haat-tv, het is propaganda, niet gehinderd door enige vorm van correcte verslaggeving.
Behalve een paar nieuwskanalen schrap of mute ik ook met regelmaat sociale mediacontacten. Gezaag tegen mondmaskers, vaccinaties en Bill Gates? Bye! Heb je een oplossing voor COVID-19 waar geen enkele wetenschapper op kon komen? Daag! Vind je die Black Lives Matter wat overdreven, want alle levens tellen toch? Doei!
Stel je de immense opluchting voor, bedenk ik, als de zittende president zou weggestemd worden
Kwalijke onzin heeft jammer genoeg echte gevolgen in de echte wereld. Vorige week nog ontmaskerde het FBI een extreem-rechtse groep in Michigan met concrete plannen om onze gouverneur te ontvoeren en te berechten (lees: vermoorden). Want hoe zwaar had die dictatoriale gouverneur hun vrijheid toch wel ingeperkt, met mondmaskers en een partiële lockdown? Verder is COVID nog altijd niet onder controle. Stel je voor hoeveel minder doden er waren geweest, mocht de president van bij het begin gewoon een mondmasker gedragen hebben. Ik kan nog even doorgaan, maar voor uw en mijn gemoedsrust, zal ik het hierbij houden.
Ondertussen is het herfst in Michigan en, ik val in herhaling, dat is hier een prachtig seizoen. Ik ging deze ochtend vroeg wandelen en zag slierten mist over het sportveld van de lagere school zweven, terwijl het ochtendlicht van achter de bomen kwam en de oranje en rode bladeren in vuur en vlam zette. Ik stapte richting RoosRoast Coffee, de hippe koffiebar bij ons om de hoek. Het is rustgevend daar, op een bankje buiten, in de herfstzon met een cappuccino. Er komen zowaar een paar positieve gedachten boven drijven. Stel je de immense opluchting voor, bedenk ik, als de zittende president zou weggestemd worden. Veel mensen zijn de narcistische stokebrand beu. In het Laatste Nieuws van afgelopen weekend omschreef Greet De Keyser het treffend als “de roep om normaal”. Het politieke schouwspel is vermoeiend. Veel Amerikanen beseffen echt wel hoe dit land in de hele wereld te kijk staat. Er zijn zelfs verschillende republikeinse groepen die oproepen om voor Biden te stemmen. Check op Youtube maar de politieke advertenties van The Lincoln Project.
Dat de peilingen er goed uit zien voor Joe Biden en Kamala Harris stelt niemand echt gerust. Daar is het trauma van 2016 te groot voor. Eerst zien en dan geloven.
“Op de avond van de verkiezingen zal ik een paar goeie edibles nemen en vroeg gaan slapen”. (Marihuana is sinds vorig jaar legaal in Michigan)
Het is ook angstig afwachten hoe de verkiezingen zelf zullen verlopen. Intimidatie, fraude en rellen, het behoort allemaal tot de mogelijkheden. Progressieve vrienden hebben, tot onze verbazing, een wapen in huis gehaald. Ze hebben ons ten stelligste aangeraden om voor de verkiezingen voldoende cash en eten in huis te halen om de eerste dagen niet naar buiten te moeten. Een andere vriendin heeft een duidelijk plan voor 3 november. “Op de avond van de verkiezingen zal ik een paar goeie edibles nemen en vroeg gaan slapen”. (Marihuana is sinds vorig jaar legaal in Michigan). Ze is vastberaden. We moeten haar niet uitnodigen, benadrukt ze, geen verkiezingsshows voor haar. Ze gaat voor een comateuze slaap en daarna gezond weer op en “fingers crossed, is de nachtmerrie dan over.”
Op de terugweg luister ik naar de veelbelovende Elections Sanity Series Podcast – de naam alleen al! – van Dan Harris, de ABC-journalist die ook de auteur is van het boek Ten Percent Happier en de man achter de gelijknamige meditatie-app. De podcast biedt hulp in toxische tijden door je te leren hoe je tegelijk kalm en geëngageerd kan blijven. Bring it on! Leidraad zijn boeddhistische technieken die je via meditatie kan aanleren. Het klinkt allemaal interessant, maar halverwege aflevering 1 hou ik het voor bekeken en zet ik, tegen beter weten in, een nieuwspodcast op. Ik ga die hele verkiezingsperiode – want godweet waneer de uitslag bekend zal worden – moeten uitzweten. Zen worden zit er niet meer in. Geen aanleg voor goeroes, ik zei het al.
