Laurence was jaren maatschappelijk werkster, maar in 2015 startte ze haar blog As cooked by Ginger en begon aan een nieuw hoofdstuk in haar leven. ‘Toen ik op kot zat, begon ik te koken en ontdekte ik wat je allemaal met groenten kan doen. Ik zette regelmatig foto’s op Instagram en kreeg daar meer en meer vragen over, terwijl ik gewoon mijn passie wilde delen. Ik deed mijn job als sociaal assistente ook heel graag, maar had nood aan een creatieve uitlaatklep. En zo werd As cooked by Ginger geboren. Eerst als hobby, daarna twee jaar in bijberoep en in 2019 waagde ik de grote sprong en werd ik zelfstandig. Heel spannend, maar ik heb het me nog geen minuut beklaagd. De naam As cooked by Ginger was een ideetje van mijn broer. We keken graag naar de serie ‘As told by Ginger’ en hij zei: “Waarom doe je niet gewoon As cooked by Ginger?” De link met mijn rode haren was mooi meegenomen.’
Intussen ben je al een tijdje bezig met foodbloggen. Wat vind je daar zo leuk aan?
Laurence Bemelmans: ‘Dat het zo gevarieerd is. Ik leer nog veel nieuwe dingen en stap vaak uit mijn comfortzone, waardoor ik blijf bijleren. Het is ook de combinatie van schrijven, foto’s maken en koken die ik zo fijn vind. Schrijven is iets wat me van nature wel ligt en mijn kookkunsten zijn door de jaren heen enorm geëvolueerd. Maar die fotografie was een groot leerproces. Een camera bedienen en foto’s nemen is niet zo gemakkelijk als het eruitziet. Je moet bijvoorbeeld veel rekening houden met licht. En ook in foodstyling kruipt veel tijd en werk. Ik heb mezelf de basis aangeleerd, maar ben ook naar de photography school gegaan. Alles wat ik daar geleerd heb, maakt dat ik nu zelfverzekerder ben.’
Zowel op je blog als op Instagram zie ik veel verschillende receptjes verschijnen die me blijven verrassen. Waar haal je je inspiratie voor recepten en sociale media?
Van overal. Door op restaurant te gaan, met collega’s te praten, op Pinterest en Instagram te scrollen, in magazines te bladeren. En door reizen. In elk land dat ik bezoek koop ik altijd een kookboek van de lokale keuken. Superinspirerend!
Naast foodblogger ben je ook tv-chef voor FERM op PlattelandsTV. Dat lijkt me toch een grote eer?
Ik vind dat echt heel leuk. Ik weet nog dat ik de eerste keer ontzettend veel zenuwen had. Toen ik auditie deed had ik ook het gevoel dat het niet zo goed verlopen was, maar ze hebben me toch gebeld (lacht). Ik zie dit ook niet als werk. Ik ben het gewoon om met de camera om te gaan en verder doe ik gewoon mijn ding. Na drie jaar is het een gewoonte geworden, al blijft het altijd een beetje spannend. Voor een groep spreken, als ik een workshop geef bijvoorbeeld, vind ik veel enger. Dat is live en je ziet het publiek en de reacties. Zet me dan maar voor een camera.
‘Mocht er een prijs bestaan voor de meeste recepten gemaakt in een kleine keuken, zou ik die echt winnen’
Op Instagram ben je actief als foodblogger en ga je regelmatig samenwerkingen aan met andere merken of producten. Welke criteria hanteer je voor die samenwerkingen
Laurence Bemelmans: ‘Dé belangrijkste regel is creatieve vrijheid. Ik wil de ruimte krijgen om mijn eigen ding te doen en ik zorg er zelf voor dat een recept, bijvoorbeeld, past binnen de campagne van een merk. Daarnaast moet er een match zijn tussen dat merk en As cooked by Ginger. Anders begin ik er niet aan. Het product waarvoor ik ‘reclame’ maak moet ook passen bij mijn doelgroep en meestal heeft het te maken met eten en drinken. Soms ga ik een samenwerking aan die met mijn gezin te maken heeft, want ik merk dat veel volgers me ook om die reden volgen, maar dat probeer ik tot een minimum te beperken. De focus van As cooked by Ginger ligt op food. Ik vind het ook belangrijk om receptjes te creëren die lekker zijn, of dat nu voor mezelf is of voor een samenwerking.’
Kan je de visie van As cooked by Ginger omschrijven? Gezond genieten, zoals je het op je blog omschrijft, geeft een goed idee van jouw idee over voeding, denk ik?
Absoluut. 100% genieten, maar op een gezonde manier, dat is waar ik voor sta. Uiteraard eet ik ook graag eens een pakje friet met mayonaise. Ik wil aan mijn volgers meegeven dat zondigen mag en dat je eten je vooral moet smaken. Dat je moet genieten van het leven en je niet te veel moet vasthangen aan al die regeltjes rond eten. Ik wil tonen dat je ook kan genieten van lekkere groentjes en dat gezond ook leuk én comfortabel kan zijn.
Is dat ook het geloof dat je wil prediken in je nieuwe kookboek?
Ja, mijn gloednieuwe boek ligt in dezelfde lijn als de blog. In het boek heb ik voor drie hoofdstukken gekozen: lekker licht, lekker vettig en lekker zoet. Daarmee wil ik de balans tonen. Genieten kan en mag. Moét zelfs. Dat kan door te zondigen, maar ook op een gezonde manier. De titel is Comfortfood zonder schuldgevoel. Comfort is voor mij niet per se een bordje met vettig eten, maar verwijst ook naar comfort in je keuken en in je lijf. Gezond eten kan perfect comfortfood zijn. Ik kies bewust voor ingrediënten die in elke supermarkt te vinden zijn en ook je keuken hoeft niet uitgerust te zijn met de modernste apparatuur. Dit kookboek is gemakkelijk, voor iedereen toegankelijk en laagdrempelig. Alle recepten zijn klaargemaakt in mijn kleine keukentje. Als ik dat kan, kan de lezer dat ook. Mocht er een prijs bestaan voor de meeste recepten gemaakt in een kleine keuken, zou ik die echt winnen (lacht). Ik wilde vooral een boek maken waar je blij van wordt. Dat vind ik het belangrijkste: gelukkig worden van je eten.
Speelde het idee om een boek te schrijven al langer in je hoofd?
Ik was er al een tijdje mee bezig, ja. Thuis heb ik ook een schriftje liggen waarin ik alle ideeën opschreef voor als er ooit een boek zou komen. Dat schriftje heb ik goed kunnen gebruiken. Ik heb wel lang gewacht voor ik met mijn idee naar een uitgeverij stapte omdat ik zeker wilde zijn van mijn visie. Het feit dat ik mee mocht schrijven aan het bakboek van Tarte à Moi gaf voor mij de doorslag. Die ervaring van het schrijven – en alles wat bij een boek komt kijken – vond ik erg handig en maakte dat ik sterker in mijn schoenen stond. Ik ben heel trots op dit boek. Er staan 70 recepten in, waarvan 60 nieuwe en 10 toppers vanop de blog waaraan ik een twist heb gegeven. Ik heb ook het grootste deel van de recepten zelf gefotografeerd. Dat vond ik heel spannend en ik was benieuwd om de foto’s geprint te zien, want dat kan anders uitvallen dan online, maar ik ben heel blij met het eindresultaat en fier op het werk dat ik geleverd heb.
‘Ik hoop ooit een eigen studio te hebben, waar ik kan fotograferen, koken en workshops organiseren’
Een vraag die goed in deze tijdsgeest past: heb jij als zelfstandige hinder ondervonden van corona?
Laurence Bemelmans: ‘In het begin wel. Corona maakte zijn intrede en niemand wist goed wat dat virus precies betekende. Alle klanten sloten hun budgetten af omdat ze de financiële impact niet konden inschatten. Restaurants gingen dicht en al gauw merkte ik dat meer en meer mensen online naar info zochten en begonnen te koken. Bedrijven hebben dan opnieuw samenwerkingen opgestart – serieus opgestart zelfs – en dat was wel pittig met een peuter die hier rondliep én een baby in mijn buik. Maar het heeft fijne samenwerkingen opgeleverd en ik ben blij dat ik betekenis kon geven aan de lange dagen van mensen die bijvoorbeeld technisch werkloos waren. Het virus heeft op zich geen invloed op mijn boek, alleen jammer dat er geen signeersessies zijn of dat ik niet op beurzen kan staan. In het najaar staan er wel wat sessies gepland, hopelijk kunnen die doorgaan.’
Gelukkig dat jij er was om mensen in coronatijden te inspireren. Ik heb nog drie korte vraagjes voor jou.
Welk gerecht mogen ze jou nooit afpakken? ‘Videe met frietjes, liefst geserveerd in een toffe brasserie.’
Wat lust je écht niet? ‘Koriander. Ik zou het supergraag willen lusten, maar het lukt gewoon niet.’
Wat is je favoriete reisbestemming? ‘De safari in Tanzania die mijn man en ik deden als huwelijksreis vond ik fantastisch. En als citytrip kies ik zonder twijfel Stockholm. Tel Aviv en Japan staan beide op de to-dolijst. We stonden op het punt om naar Tel Aviv te vertrekken, totdat corona kwam … En in Japan zijn we enkele jaren geleden niet geraakt door de verzwikte voet van mijn man.’
Tot slot: hoe zie je jouw toekomst, Laurence?
‘Ik hoop ooit een eigen studio te hebben, waar ik kan fotograferen, koken en workshops organiseren. In een zotte keuken, en niet langer in het kleine keukentje waar ik me nu moet behelpen. En zo’n boek schrijven vond ik heel leuk, dus er mogen er nog een paar volgen wat mij betreft.’
Door Jana Baert.
Foto’s: Sylvie Stijven.
Comfortfood zonder schuldgevoel is uitgegeven bij Borgerhoff & Lamberigts en ligt vanaf 3 mei in de winkels voor 24,99 euro.
