“Mijn eerste site was te wollig.”
Zijn stem klinkt even bescheiden als zacht.
“Misschien ook wel te braaf.”
“Ik focuste teveel en te enthousiast op het verhaal achter Adya en de unieke voordelen van het product bungelden ergens vanachter in een quasi vergeten hoekje tekst. Nu besef ik dat het omgekeerd een veel sterker effect heeft.”
“Weet je, toen ik Adya opstartte had ik van ondernemen weinig kaas gegeten. Ik heb een kleine vijftiental jaren projectontwikkelingen uitgewerkt voor de overheid en werkte de laatste jaren als consultant, maar als ik ’s avonds in de trein zat, merkte ik dat ik geen écht verhaal had om mee naar huis te nemen. Ik voelde me daardoor steeds meer gevangen in de hiërarchie van het bedrijfsleven.”
“Verder dan ‘Het was druk op de trein vandaag’, kwam ik dan ook vaak niet. Ik durf misschien wel te zeggen dat ik mijn ziel er niet in kwijt kon. En dat begon te wringen.”
“Ik begon uiteindelijk met intimi te freewheelen over wat ik zou kunnen doen als zelfstandige. Waar zat mijn passie? Waar kan ik achter staan? Waar zit er een niche? Dat was een kostbare zoektocht naar het verborgen vuur dat ergens wel smeulde, maar het echte lontje werd pas aangestoken tijdens een lezing in Amsterdam die ik met mijn vader bezocht. Het was uiteindelijk een persoonlijk gesprek met de dirigent van The Boston Philharmonic, Benjamin Zander, over zijn boek ‘The art of Possibility’ dat het vuur deed oplaaien.”
‘Het is niet alleen bio, gezond, maar ook gemakkelijk en super lekker’
“Ik denk dat ik daar onbewust de knoop heb doorgehakt om ondernemer te worden.”
“Eigenlijk zit die ondernemer en pionier misschien stiekem toch een beetje in mijn bloed.”
“Mijn vader runde veertig jaren lang een bedrijf gespecialiseerd in verpakkingstechnieken en heeft redelijk wat patenten op zijn naam staan. Zo bracht hij later de eerste vending machines op de Belgische markt. Zijn expertise en strategisch inzicht zijn voor mij nu een grote steun.”
“Ik hoor dat trouwens vaker, dat ik met Adya een soort pionier ben. Misschien is dat zo in België, maar in the States, bijvoorbeeld, waar bijna alles gevriesdroogd wordt, zou ik met mijn product al veel verder staan dan hier.”
“Het is ergens best wel grappig dat ik als jonge jobstudent de machines van mijn vader hielp volproppen met giftige suikers, en nu als jonge vader probeer om mijn kinderen en de mensen bewust te maken van de onschatbare waarde van gezonde voeding en de kwaliteit van onze gevriesdroogde producten. Het is niet alleen bio, gezond, maar ook gemakkelijk en super lekker. Je kan er guilt-free van snacken en je voegt het bovendien in een flits van een handomdraai aan je granola of yoghurt toe.”
“Er worden ook nog steeds te weinig groenten en fruit geconsumeerd, en dit terwijl orthomoleculaire voedingsdeskundigen na zuurstof en water groenten steevast op twee en fruit gedecideerd op drie zetten als basisbouwsteen voor een goede gezondheid.”
“Ik probeer die waarde dan ook zo veel mogelijk uit te dragen naar de consument en de bedrijven, zonder als een bekeringsmissionaris te gaan klinken. Vandaar mijn blogposts en het verhaal op onze verpakkingen. Maar ik merk bijvoorbeeld ook zeer sterk dat wanneer ik tijdens beurzen of proefdagen in speciaalzaken mijn product laat proeven en het verhaal erachter mag delen, de meeste mensen plots een klik gaan maken.”
“Bovendien vind je bij ons ook nog eens veel waarden terug in de coöperatieve waarmee ik werk. Ik ken werkelijk iedere menselijke schakel van het land tot de etalage persoonlijk. En ik ben een van de weinige bedrijven die heel transparant zijn in het hele gebeuren van dat vaak anonieme traject van het hele landbouwgebeuren tot het befaamde winkelrek.”
‘Ik hoop oprecht dat het kapitalistische denken transformeert naar een meer mensgerichte economie’
“Dat kotjesdenken mag er ook uit, vind ik. Dat het alleen maar moet opbrengen en gigantische winsten moet boeken, neen, dat hoeft niet. Ik wil er van kunnen leven, dat op zich is al iets om dankbaar voor te zijn. Weet je, ik hoop oprecht dat het kapitalistische denken transformeert naar een meer mensgerichte economie. Het zal ergens wel moeten, denk ik. Maar dat begint bij ons, bij de consument die steeds meer bewuster wordt van de voedingswaarde van een product, de menselijke waarden achter dat product en het ontwikkelingsproces binnen de bedrijven en mensen die er achter staan.”
“In India is er vaak één kleine buurtwinkel die duizenden mensen voorziet in hun levensbehoeften. Je vindt er de basics en seizoensgebonden producten. That’s it. Bovendien leggen mensen vaak hele afstanden af om inkopen te kunnen doen. Hier stap je de auto in naar de dichtstbijzijnde supermarkt en staan de schappen vol met duizenden verschillende variëteiten aan basisproducten en groenten en fruit van alle seizoenen, voor veel minder mensen. Dat is iets waar we bewuster bij mogen stilstaan, vind ik. Voeding is geen holle vulling. Maar Moeder Natuur (betekenis van Adya) haar geschenk om je gezond te houden. Ik kan daarom oprecht heel stil worden van de jeugd in India. Als zij je een rondleiding geven op het veld weten ze je feilloos te vertellen welke plant, welk gewas, welk soort fruit of groenten geneeskracht heeft of hoe het je helpen kan of aansterken. Hier kijkt men je aan alsof de donder in Keulen voorgoed verdwenen is als je daar een vraag over stelt.”
“Hoe erg de beker van enthousiasme ook overloopt als ik ’s avonds thuiskom met een verhaal en eindelijk iets te vertellen heb, ik ben en blijf in de eerste plaats een vader. Door Adya uit te bouwen, hoop ik mijn kinderen een rijkdom aan kennis en waarden te kunnen meegeven. Ik kan dan ook niet wachten om ze mee op reis te nemen, zodat later ook zij een écht verhaal hebben om mee naar huis te nemen.”
Door Coby Avgoustakis.
Meer info via deze link. Wil je zelf proeven van de gezonde snacks? Adya geeft de lezers van june. 5% korting bij aankoop van min 25 euro. Gebruik bij het uitchecken de code ADYA@P36.
