Het moet de derde of vierde keer zijn dat ik aan tafel mag schuiven bij Benoit Dewitte, met zicht op de binnenkoer die twijfelt tussen Vlaamse hardnekkigheid en Provençaalse opulentie. Ik geloof dat ik een of twee keer buiten heb gegeten, maar Benoit Dewitte is een van de enige restaurants waar het bij warm weer ook niet bepaald een straf is om binnen te tafelen. Het restaurant is zonder twijfel een van de esthetisch meest geslaagde ruimtes in de Vlaamse gastronomie, een bijdrage die mee geleverd wordt door echtgenote en interieurarchitecte Geraldine Van Heuverswyn. Virussen krijgen er vanzelf geen kans door de ruimte tussen de verschillende tafels. Er zijn tinten ebbenhoutbruin, roombeige en twee opvallende schilderwerken in kleuren die aan azuren avonden doen denken. Benoit en Geraldine hebben de Provençaalse appelsien langzaam geschild en zijn onderweg wat Japanse en Scandinavische invloeden tegengekomen. Wat rest is pure schoonheid. Er staat in het hele restaurant geen glas te veel of te weinig, de overheersende artistieke stroming is die van de feng shui. Het is onmogelijk om je niet thuis te voelen bij Benoit en zijn broer.
Benoit is overigens niet het type dat in groteske camaraderies vervalt. Hij voelt zich het best en het liefst thuis achter de potten, waar hij pure en van alle liflafjes ontdane gerechten bereidt. Dat is goed zo. Niet alle chefs hoeven van mij de Brabançonne achterstevoren te kunnen zingen terwijl ze de laatste gasten naar het digestief begeleiden. Zijn taak wordt in de zaal uitstekend overgenomen door broer Bernard en een voortreffelijk jong team.
We starten de lunch met een huisgemaakte negroni (€16) waarbij een zestal prima hapjes komen: cake van olijf met pompoen, een bereiding met rijst en truffel, een hoorntje met groene linzen en Morteauworst, een klassieke combinatie van paling en ganzenlever en nog een flink uit de kluiten gewassen morille met truffeljus. Het zuurdesembrood is van een ongeziene kwaliteit en van de gerookte hoeveboter kan ik wel twee lepels op.
Zijn restaurant, waarvan hij de naam met zijn broer Bernard deelt, is zonder enige twijfel een van de betere adressen in Oost-Vlaanderen
Uit het vijfgangenmenu kiezen we de formule met drie bereidingen (€57), waarbij ook nog twee glazen wijn worden geschonken (€8 per glas). Een stevige moot skrei zwemt voorbij in een stoet lekkernijen met kool, boterwei, daslook en wat croutons die mee voor de beet zorgen. Uitzonderlijk kwaliteitsvol lam danst een quatre-mains met raap, sjalot, saffraan en honing, zo’n schotel waarbij ik inderdaad zuiderse weelde met ingetogen nordic finesse ontwaar. Ook de saus is uit de kunst, een geut ingekookte liefde. Er volgt nog een verrassend dessert met witte chocolade, de frisheid van yoghurt en het aardse zoetje van pastinaak, een niet geheel alledaags ingrediënt in de nagerechtenkeuken. Stevige doppio (€7) en alweer oosters gepresenteerde snoepjes sluiten deze heerlijke lunch af.
Benoit Dewitte werkt sinds kort ook voor Welkin and Meraki, het premium concept van flexkantoren, met vestigingen in Brussel, Luxemburg en Eindhoven. Hij tekende er de kaart uit, van bij het ontbijt tot de namiddagsnack, en deed dat op basis van gerechten die kunnen gedeeld worden. De samenwerking met Welkin and Meraki resulteerde onder meer ook in een boek dat de titel ‘Sharing’ kreeg. Het boek is op eenvoudige vraag verkrijgbaar in het restaurant. Zijn restaurant, waarvan hij de naam met zijn broer Bernard deelt, is zonder enige twijfel een van de betere adressen in Oost-Vlaanderen. En geloof ons, ook een plek waar je zonder meer rustig van wordt.
Door Toni De Coninck.
Portretfoto: Heikki Verdurme.
Benoit & Bernard Dewitte
Beertegemstraat 52
9750 Zingem
09/384.56.52
benoitdewitte.be
