Een restaurant is vandaag maar zo goed als zijn reputatie op sociale media. Alix Table & Jardin d’Amis slaagde er een hele zomer in de woosh gaande te houden. Elkeen met een beetje naam in de wereld van eten en drinken is er de voorbije weken komen tafelen. Ik zag beelden passeren van goedgemutste zomerfeestjes en een tuin die bruiste als een Zweedse midzomernacht. Een serieuze schop onder de kont van de stationsbuurt, die het de voorbije jaren vaak maar van Café Parti alleen moest hebben.
Maar helaas, het regent Gentse oude wijven en dus blijft de zomertuin en de ‘sfeervolle schuur’ vandaag gesloten. We vinden binnen nog net drie plekjes aan een van de gemeenschappelijke tafels, waar al eerder enkele vrolijke dames zijn aangeschoven.
Het is er zo pastelkleurig mooi dat je er de hele Flair-redactie kunt in onderbrengen zonder dat iemand er erg in heeft.
Alix (Aelterman) heeft een heerlijk concept bedacht. Er is een table d’amis, je kunt er afternoon tea-en, lunchen, het draait allemaal rond lekker en gezellig. Dat is het ook wel een beetje. Het is er zo pastelkleurig mooi dat je er de hele Flair-redactie kunt in onderbrengen zonder dat iemand er erg in heeft. Er valt dus echt weinig aan te merken op Alix. Mooie website, foutloos geschreven, knappe foto’s, je merkt aan alles dat men de dingen hier goéd wilt doen. Misschien wel té goed. En daar wringt het schoentje.
De lunchkaart vermeldt acht gerechten, die men naar believen kan bestellen in een combinatie van twee (15 euro) of drie bereidingen (18 euro). Je kunt kiezen wat je wil, maar er wordt aangeraden vlees of vis of veggie met rijst of een andere groentebereiding te harmoniëren. In augustus zijn dat onder meer fishkebabs met dille en citroen, octopus met tomaat, peterselie en knoflook, pindagehakt in slablad, geroosterde aubergine en een tarte tatin van kerstomaten.
Ik bestel gebakken rijst met oosterse kruiden, ui en soja én ‘sticky ribs’ met sesam en koriander. De rijst komt ijskoud op tafel, wat ik nog enigszins probeer te begrijpen, al had de kaart dan beter gewag gemaakt van een ‘rijstsalade’. De kruiden en de soja zijn jammerlijk mee ten onder gegaan in het koelvak. De sticky ribs zijn eigenlijk 1 niet zo eens zo heel erg sticky ribje, wat ik òòk probeer te begrijpen. 15 euro is immers weinig geld voor een lunch in een hippe plek. Het is veel erger dat ook de rib lauw, bijna koud aan tafel wordt gebracht. En het is nòg erger dat men op mijn nederige opmerking daarover antwoordt ‘dat het vlees nochtans recht uit de oven komt’. Wel, dat klopt niet. Vlees dat net uit de oven komt, is sidderend heet, met krokante en gelakte korst, en smeuïg binnenin. Meer, een koude en een warme bereiding leg je niet samen op een bord. Ofwel verwarm je je bord voor en is dat geen goed nieuws voor je rijstsalade, ofwel serveer je een koud bord salade en schik je je varkensrib op een aparte schotel.
Mijn bord werd vervolgens vervangen door een nieuw bord met (koude) gebakken rijst en een iets warmere sticky rib, en ook dat had niet gehoeven. Ik had eerlijk waar genoegen genomen met een minuutje magnetron.
Nee dus, ik vind het bijna jammer Alix Table & Jardin d’Amis geen uitstekende quotering te kunnen geven, al wil ik graag over een aantal maanden terug. Jonge mensen met zoveel passie en zin voor ondernemen, dat moet je stimuleren. Het komt vast wel goed met die lunch.
