12 maart 2020. De druppelregen die we voelden, sloeg om in een hagelbui.
Een bom sloeg in op het hart van het welgenietend Belgisch volk.
Horeca gaat in lockdown.
Tranen met tuiten, woedebuien en angstaanvallen volgden op het nieuws.
Een kroniek van een aangekondigde dood.
De lockdown voor de Belgische hospitality sector betekent voor vele collega’s alvast een einde. Geen licht aan het einde van deze tunnel te zien.
Enkel wie een buffer heeft, kan dit overbruggen en terug komen.
Of is het niet al zo negatief?
De lockdown voor de horeca als burn-outtherapie?
Velen onder deze restaurant-, hotel-, caféhouders staan dagelijks met het water aan de lippen. Het is een knokharde strijd om in deze business rendabel te blijven. De vaste werkingskosten, de torenhoge personeelslasten, de btw-heffingen, de personeelszorgen, de veeleisende klanten, de kalme dagen die moordend zijn en de drukke dagen die eveneens moordend zijn. Het achterliggend persoonlijk en gezinsleven dat eronder lijdt. Ongelukkige kinderen en kapotgewerkte ouders die na een week onder druk niet altijd de beste versie van zichzelf kunnen geven tijdens die paar uurtjes met de kinderen.
De moraal in de sector zit laag.
De horeca-lockdown valt zwaar.
Maar dan nog is deze algemene sluiting voor de hardst vechtenden onder ons soms een opluchting.
Of we failliet gaan? Dat kan. Maar daarover later meer
Voor het eerst sinds ooit zitten we allemaal in hetzelfde schuitje.
Wie al schulden heeft, gaat er nog dieper in. Wie het goed stelt, gaat nu misschien ook in schulden.
Iedereen wordt gelijkgesteld. Iedereen denkt na. Voor het eerst leven we allemaal een normaal leven. We zien onze partner even niet als collega. We spenderen tijd met onze kinderen. We eten 3 maaltijden per dag én op normale uren. We slapen 6 tot 8 uur per nacht. Of zelfs meer om de jarenlange uitputting in te halen.
We leven. We leven echt.
Al is dat maar in ons eigen huis dat we anders niet zo goed kenden. Dat huis waar onze kinderen leven en waar wij ’s nachts enkele uren komen slapen.
We genieten.
We weten dat ons een zware donderwolk boven het hoofd hangt. Dat we er misschien niet meer uit geraken.
We denken er gewoon even niet aan.
We beseffen nu eens te meer wat kostbaar is.
Ons gezin, onze geliefde, onze dierbaren, onze gezondheid.
Of we failliet gaan? Dat kan.
Maar daarover later meer.
We hebben genoeg gerabbeld.
Nu is de tijd gekomen om te vertragen.
En dat hebben wij verdiend.
Laat ons in stilte en houd jullie aan de maatregelen. Want hoezeer we nu ook genieten, we willen er snel terug staan met onze passie om ons ding te doen. Voor jou en voor ons.
En dat deze crisis een levensles mag zijn. Om niet meer te vergeten, dat we ook nog een leven moeten hebben.
Een leven zoals in tijden van Corona.
#stayhealthy #stayhome
