‘Wie mij kent, weet dat ik reeds een kwart eeuw mensen probeer te inspireren om op vakantie te gaan per schip, zowel met een ferry als op cruise. De recente gebeurtenissen in verband met Covid-19 en cruiseschepen raken me. Meer nog, aan boord van Costa Smeralda heb ik 12 uur de mediagekte kunnen ervaren naar aanleiding van een verdachte passagier, die achteraf gewoon een verkoudheid bleek te hebben.
Coup de theatre: op zondag 8 maart heeft de USA plots een communiqué verspreid waarbij ze Amerikaanse burgers afraadt om op cruise te gaan. Krantenkoppen als “US State Department says Americans should not cruise sloegen in als een bom, nota bene in het land met het grootste percentage cruisereizigers. Met als achtergrond de sensationele berichten over de schepen in quarantaine, wordt de doemdenkende slagzin gemakkelijk onthouden. Ga. Niet. Op. Cruise.Resultaat: een foute perceptie, terwijl het negatieve reisadvies vooral gericht is op mensen met onderliggende gezondheidsproblemen. Zo staat het ook letterlijk in het officieel bericht. Maar een dreigende krantentitel onthoudt beter.
Wie een klein beetje nadenkt, merkt waar de klepel hangt: het gaat om Trumpiaanse dollars en logica.
U herinnert zich Diamond Princess. Dit schip werd in Yokohama in quarantaine geplaatst omwille van een aantal besmettingen met het Covid-19 virus. Nu verontschuldigt Japan zich voor de manier waarop dat gebeurd is. Experten vertelden dat men de zaak totaal fout heeft aangepakt. Japan had beter de zieke passagiers meteen van boord gehaald en in een gecontroleerde hospitaalomgeving verzorgd. Neen, mensen moesten in hun hut blijven. Wie een balkon had, kon met de buren praten, links en rechts. En mensen in binnenhutten mochten af en toe een wandeling maken, op één meter van elkaar weliswaar.
Eens het schip vrijgegeven was, hebben de Amerikaanse autoriteiten hun burgers gerepatrieerd. En daarmee komt nu de echte bedoeling van het officiële communiqué van zondag naar boven. De autoriteiten waarschuwen cruisereizigers dat ze niet meer op de Staat moet rekenen. In elegante bewoordingen wordt gezegd: “Ga niet op reis, en vooral niet op cruise, want als je in de problemen komt is het ieder voor zich. Denk maar niet dat we u komen halen!”
Het gaat dus over geld, de kost om mensen terug te vliegen naar de Verenigde Staten. Voor President Trump is het ook een politiek statement. Hij is een felle tegenstander van het Democratisch gedachtengoed van open grenzen. Denk maar aan de muur met Mexico. “Samen met het Covid-19 virus komen een heleboel andere dingen het land binnen,” zei hij ongeveer op een bijeenkomst in South-Carolina (bron: Politico).
Wat niet in het nieuws komt, is het feit dat hygiëne aan boord van cruiseschepen reeds lang een topprioriteit is
Nog voor het officiële bericht zaten op zaterdag de CEO’s van alle grote rederijen samen met Vice President Mike Pence. Met één stem beloofden alle aanwezige concurrenten om met een plan naar buiten te komen. De medische controleprocedures zouden verbeterd worden. De medische kosten zouden door de rederijen gedragen worden. Toch knap van de rederijen? Ondertussen zijn er ook tal van boekingsincentives, niet alleen bij de cruisemaatschappijen, maar ook bij hotels en luchtvaartbedrijven.
Iedereen die al op een cruise is geweest, weet wat voor een bijzondere ervaring dat is. Op zee is het schip als een planeet op zich, met alle zorgen van de wereld aan land, en alleen maar positieve dingen aan boord. Het is een veilige cocon, in een andere dimensie, in een ander universum. Zelfs wie nog nooit met een schip heeft gevaren, kan er zich iets bij voorstellen.
Die droom, die bubbel krijgt het soms hard te verduren door de boze buitenwereld. Men is in zekere zin jaloers op de bubbelbewoners. Onbegrip en afgunst lokken soms aanvallende reacties uit, omdat het zo makkelijk is om de pijlen te richten naar een enkel schip. Die ballon moet doorprikt worden!
Vandaar de grote aandacht van de media voor een cruiseschip met zieke mensen aan boord. Het is alsof een buitenaards tuig met besmettelijke wezens plots op aarde landt. Dat is veel interessanter dan een metro of een trein. Dat vliegtuigen slechts oppervlakkig schoongemaakt worden, boeit niet. Dat de kans op verspreiding van ziektes via vliegtuigreizen veel groter is weten we, maar het is oninteressant voor de krant.
Wat niet in het nieuws komt, is het feit dat hygiëne aan boord van cruiseschepen reeds lang een topprioriteit is. Sinds meer dan 20 jaar wordt gevraagd aan passagiers om telkens hun handen te ontsmetten bij het betreden van restaurants. Op de nieuwste schepen zijn er zelf lavabo’s voorzien aan de ingang van restaurants. Personeelsleden kijken streng toe of iedereen wel zijn handen wast. Constant worden relingen, trapleuningen, liftknoppen en schakelaars gedesinfecteerd. Buffetrestaurants zijn zo ontworpen dat bacteriën gewoon geen kans krijgen.
Waar elders zie je zo’n rigoureuze aanpak? Niet in de metro of trein. Niet in het vliegtuig dat twee uur later weer de lucht in moet. Vijfentwintig jaar geleden had ik het cruisevirus te pakken. Nog steeds geloof ik ijzersterk in het feit dat een cruise een superfijne én veilige manier is om op vakantie te gaan.’
