Bredene heeft iets van een nakomelingetje. Het is de underdog van De Kust. De supersub. Het is geen plek die opvallend veel toeristen aantrekt, maar het is ook niet het kneusje van de klas. Bredene heeft immers een opvallende troef: het is de enige kustplaats waarvan het strand goeddeels is afgeschermd van de bewoonde wereld. Een duinenrij staat op wacht, fier in het gelid, met kruiden en bloemen en wieren die Bredene haar karakter geven. Het is goed wandelen langs de paden die het dorp met de zee verbinden. Hier nog windstil, daar windkracht zes. Hier nog het verkeer, daar de rust om met de kinderen of de hond te wandelen. Dat is het Bredene waar ik van houd.
Jordy Vanderwee en Kim Vandierendonck namen goed twee jaar geleden de Vicogne Hoeve over en bouwden de zaak om tot een nieuwe bestemming voor hun Harbour’s Kitchen-concept. Harbour’s Kitchen is geen klassiek kustrestaurant met zicht op zee. Het ligt in het epicentrum van wat op een woonwijk lijkt, met een terras dat tijdens de zomer vast veel mensen kan verblijden. Ik zie een handvol speeltuigen rillen in de januarikou, straks helemaal opgetuigd voor kindervertier. ‘Er is ook mogelijkheid tot minigolf,’ vertelt Jordy. ‘En ik wil erg graag een padelbaan. Dan kunnen mensen hier een hele namiddag doorbrengen en zich amuseren.’
Contrasten. Hoogtechnologisch keukengerei. Een vloer met zwarte en witte tegels
Je merkt aan alles dat de oude Vicognehoeve hele generaties over de vloer moet hebben gehad. Maar Jordy en Kim zetten een duidelijke stempel: een modern, licht en stemmig interieur, perfecte wijnglazen, wat maritieme elementen en als blikvanger een gezellig knisperend haardvuur in het midden van de zaal. Het pak van de keukenbrigade maakt het plaatje af: een zwart koksvest met het azuurblauwe HK-logo. ‘Dit zijn wij. Dit is de Harbour’s Kitchen.’
Jordy leidt me rond. Afwas, wijnkelder, aardappelsnijder, brood in de oven, een kraaknette keuken waar net een hele lading sliptong op ijs wordt binnengebracht. Contrasten. Hoogtechnologisch keukengerei. Een vloer met zwarte en witte tegels. De bruisende boter in de pan. De vissen verdrinken een tweede maal. Wat is het waarom mensen naar hier willen komen? ‘Veel toeristen zien we niet. Het restaurant ligt niet aan de zeerand, of in een winkelstraat. Er is geen passage. Maar daardoor hebben we net veel vaste gasten. Mensen van hier of van elders, maar die het weten zijn. En die weten wat goed is.’
Hij heeft er ooit 22 gegeten. Op het gemak, zonder al te veel te forceren
Op de menukaart prijken volmaakt uitgevoerde klassiekers. Steak van het Blonde d’Aquitaineras. Côte à l’os. Een Burger Royale. Kim is rotisseur. Sommige avonden wordt het vuur in de zaal aangezwengeld en het vlees meteen ter plaatse geroosterd. Maar er zijn ook andere thema-avonden. Zoals straks een heuse Thaïse avond. ‘Met alles erop en eraan,’ zegt Jordy. Danseressen uit Thailand, koks uit Thailand. We doen het goed, of we doen het niet.’
Vis is vanzelfsprekend de hoofdmoot (pun intended). Noordzeevis van de dag. Een bouillabaisse met al het lekkers van de zee. En de beruchte sliptongen. Elke donderdag kun je in Harbour’s Kitchen sliptong à volonté eten, een oervlaamse gewoonte die om een of andere reden niet verloren mag gaan. €27,70 kost dat festijn. En daar krijg je drie in hoeveboter gebakken sliptongen voor, met handgesneden frieten en een slaatje. Wie meer wenst, krijgt meer. Normaal per drie. Ja, er zijn mensen die zes sliptongen eten. Of vier, of vijf. Dan worden er drie nieuwe gebakken vissen voor het gezelschap aangevoerd. En het record? ‘We hebben een stamgast. Een fikse mijnheer. Als hij binnenkomt, staat zijn lievelingsaperitief klaar. Limoncello met gin en veel ijs. Iedereen weet dat. En dan sliptongen. Hij heeft er ooit 22 gegeten. Op het gemak, zonder al te veel te forceren. Het zijn geen grote vissen, he. Maar 22 is wel veel.’ (lacht)
Harbour’s Kitchen
Blauwvoetlaan 2
8450 Bredene
0479/23.91.79
harbourskitchen.be
