Pas in het najaar jagen de rijpe hopbellen aan de hoge ranken hun zachte geur over de Brabantse Kouters. Ze kondigen de hoppluk aan, naar traditie een tijd om te feesten in de streek van Affligem, Asse, Kapelle-op-den-Bos, Londerzeel, Opwijk en Aalst. Dit is immers de oudste en ooit grootste hopregio van Vlaanderen. Bierbrouwers als Vlaams-Brabanders zijn, hoeft dat niet te verbazen. Vraag dat maar aan de monniken van de Abdij van Affligem.
De prille lente is misschien een nog belangrijker moment voor de hopteelt. In februari en maart graven de telers de jonge uitlopers van de hopplant heel voorzichtig op. Met de hand, één voor één, want de witte scheutjes zijn heel fragiel. Slechts twee scheuten per plant overleven de lenteoogst, net genoeg voor de hopplant om die metershoge klim naar boven te ondernemen met als doel de hopoogst in september. Hopscheuten – of hopkeesten – groeien alleen tussen 45 en 50 graden noorderbreedte. In België dus – vooral in Poperinge -, maar ook in Polen en Duitsland. Alleen in het Bourgondische België worden de hopscheuten niet weggegooid. Integendeel, hier worden ze gekoesterd als een delicatesse.
Hopscheuten zijn immers op hun lekkerst als ze kakelvers zijn
Vers en van de streek
De hopscheuten lijken wat op sojascheuten en hebben een fijne, nootachtige smaak. De chef-koks van de beste restaurants uit de regio staan te trappelen om met de delicatesse aan de slag te gaan. Liefst zo snel mogelijk: ’s ochtends geplukt en ’s middags al op het lunchmenu als het even kan. Hopscheuten zijn immers op hun lekkerst als ze kakelvers zijn. Je kan ze trouwens niet langer dan drie dagen bewaren en alleen op een koele en donkere plaats. Een puur en eerlijk streekproduct dus.
Je moet ook weten welk deel je kan gebruiken in de keuken want de hopscheut bestaat uit twee delen: een krokant gedeelte en een vezelig gedeelte. Alleen het krokante deel – amper vijf centimeter lang – belandt op je bord.
Veelzijdig in de keuken
Fijnproevers mogen zich aan ware meesterwerkjes verwachten. De klassieke manier om hopscheuten klaar te maken, is ze te blancheren in licht gezouten water met wat citroensap. De kooktijd is amper twee minuten. Als je ze daarna schrikt in koud water, blijven ze krokant.
Je kan de scheuten ook gewoon rauw eten met een druppeltje notenolie en afgekruid met peper en zout. Lekker bij een carpaccio van zalm of rund. Of je kan ze ook bakken of frituren in een deegjasje. En koks vinden elk seizoen nog nieuwe creatieve gerechten met hopkeesten waarmee ze je verbazen.
Dure delicatesse
Omdat de oogst een delicaat en arbeidsintensief klusje is, zijn de hopkeesten een vrij dure en exclusieve delicatesse. 80 euro per kilogram is niet uitzonderlijk. Gelukkig heb je met 40 gram per persoon al een mooie portie. De hopscheuten zijn niet alleen lekker maar ook erg gezond. Met weinig calorieën, maar rijk aan eiwitten en vitamine B.
Oogst je mee?
Wil je je eigen hopkeesten oogsten? Kom dan op 24 maart naar de Hopkeestensteek van het Regionaal Landschap Schelde-Durme en het Hopduvelcomité. Op het hopveld in Waarbeek bij Asse kan je samen oogsten en feestvieren, dat hoort hier gewoon bij de hoptraditie. Meer informatie op www.ordevandegroenebel.org.
