In de geest van het landschap is de schreve een denkbeeldige lijn die meandert tussen culturen en generaties, langs hoeves en steenwegen, over de met loofwoud begroeide getuigenheuvels die namen dragen van Germaanse volksstammen. Dan heeft de geogràfische en maatschappelijke landsgrens meer voren geslagen: in Frankrijk heeft élk gehucht een trotse burgemeester. Ah, la bureaucratie, un fléau français!
Ik rijd via de Douanestraat van Loker de grens over, en dat is de eerste fout van de middag. Voor ik dat goed en wel besef, bereik ik Belle en probeer ik via de départementale 10 in Sint-Janskappel te geraken. Daar loopt de weg uit op een rotonde zonder noemenswaardige verkeersborden en wegwijzers; de aftakkingen lijken als grillige octopusarmen naar bossen en andere steenwegen te leiden. Mijn uiteindelijke bestemming, het Parc Marguerite Yourcenar, ligt verscholen in velden met tapijten van daslook, op de Franse flanken van de Zwarteberg. Het gebouw doet dienst als schrijversresidentie, Franstalige auteurs kunnen er zich gedurende enkele weken afzonderen in rust en contemplatie en inspiratie zoeken in het heuvelland aan weerszijden van de grens.
Ondanks de tent is het gebeuren, ik vind echt geen beter woord, feeëriek
Een van de schrijvers, de Quebecoise Vanessa Bell, verwelkomt me met poolijsblauwe ogen en fijne rimpels die een jong leven vol lachbuien verraden. Het Parc Marguerite Yourcenar is de bijzondere locatie voor twee déjeuners sur l’herbe, een culinaire totaalbeleving die ontstaan is in de hoofden van Bert Recour en Inge Carbon, in het dagelijkse leven gastgevers van het hotel Recour en het restaurant Pegasus in Poperinge. Die déjeuners – in de praktijk in een tent op l’herbe – maken op hun beurt deel uit van de diners insolites, unieke grensoverschrijdende diners die het terroir van de Westhoek en dat aan de overkant van de grens in het daglicht stellen. Naast de Canadese auteur nog meer aan tafel: de burgemeester van Poperinge en de eerdergenoemde collega van Sint-Janskappel.
Ondanks de tent is het gebeuren, ik vind echt geen beter woord, feeëriek. Er zijn gedroogde bloemencreaties, er wordt poëzie in het Frans en het Nederlands gelezen, en de tafels komen uit restaurants van duizend-en-een-nachten – de majestueuze gastvrije hand van Inge Carbon. In de sharing borden komen bijna uitsluitend producten van eigen streek, van Hoeve Den Overdraght tot Le Monde des Mille Couleurs, de wijndomeinen Entre Deux Monts en d’Hellekapelle, Frambiosa y besos.
Er is een wachtplankje met streekkazen en ambachtelijke fijnkost; een creatie met biotomaat, mozzarella uit Rijsel (!), basilicum en zuurdesem; uitstekende groene asperge met wilde zalm, gegrilde ui en hazelnoot. In de geïmproviseerde tentkeuken is chef Recour ook in de weer met polderasperges die klassiek worden opgediend met scharrelei en beenham. Biet komt samen met ricotta en daslook op tafel en ganzenlever ‘Handsaeme’. Er is makreel met venkel, guacamole en rode ui! Charolaisrund met mimolette en gerookte mayonaise! Er zijn zelfs langoustines en verrukkelijk Picardisch lam met tuinbonen en mostaard van Wostyn. Rood fruit vergezelt tot slot soesjes en de lokale Gin’ops. Wat een feest!
Wil je ook zelf een van de diners insolites meemaken? Er komt meer lekkers aan deze zomer! Je kunt je bijvoorbeeld nu aanmelden voor ‘De langste tafel’ rond Zillebekevijver in Ieper, op 8 juli om 19u30. Een all-in formule met een Breughelplank vol culinair grensoverschrijdend lekkers door chef Jürgen Crombez. Van sappen van Frambiosa y Besos over stokbrood uit Noord-Frankrijk tot rilette en pasteien van hoeveslagers. Ook de kazen van de Westhoek ontbreken niet. Prijs: €49pp. Reserveren kan via www.delangstetafel.be.
Meer info over de diners insolites en andere events van Toerisme Westhoek? Check de website van De Grote Goesting.
Door Toni De Coninck.
