Kris, mag ik je feliciteren? Dit jaar bestaat jouw foodblog 10 jaar. De tijd vliegt, maar weet je nog hoe het allemaal begonnen is?
Inderdaad, in 2011 heb ik de blog Kris Kookt opgericht. In die tijd was foodbloggen nog een rariteit, en ik had ook helemaal niet de intentie om blogger te worden. Ik ging toen samenwonen met mijn vriendin en ik zocht alternatieven voor de typische Vlaamse kost: groenten, vlees en aardappelen. Die nieuwe receptjes schreef ik uit en ik wilde die ergens bewaren, voor mezelf. En zo ontstond Kris Kookt. Al snel ontdekten mensen mijn blog en groeide het bezoekersaantal, wat mooi meegenomen was. Vandaag is deze blog een hobby, een uitlaapklep. Ik werk als kok in een wegrestaurant en daar kook je uiteraard op een hele andere manier. Op Kris Kookt kan ik mijn creativiteit de vrije loop laten. Deze blog groeide voort uit een passie voor lekker eten. Of dat nu gezellig thuis is met z’n tweetjes, wanneer er vrienden of familie op bezoek komen of als je op restaurant gaat, de focus ligt op genieten.
Je zocht een alternatief voor Vlaamse kost. Zijn jouw recepten dan alternatief? Wat typeert Kris Kookt?
Nee, alternatief zou ik het zeker niet noemen. Mijn eten moet lekker en gezellig zijn. Het gevoel moest juist zitten en ik vind variatie belangrijk. Thuis koken we zeer gevarieerd: vlees, vis, vegetarisch en in het weekend iets feestelijker. Dat weerspiegelt zich op de blog. Mijn recepten zijn gezond, maar kunnen ook wel eens ongezond zijn. En ook de wereldkeuken komt aan bod. Op Kris Kookt kan en mag alles. Seizoensproducten gebruiken vind ik wel belangrijk. Als kind vertoefde ik regelmatig in onze moestuin en mijn mama kookte steeds met groentjes uit eigen tuin. Het is van haar dat ik de passie voor lekker en eerlijk eten heb meegekregen. Jammer genoeg heeft ze mijn blog niet meer gekend, want ze is in 2008 overleden. Vandaag heb ik mijn eigen moestuin – weliswaar vrij beperkt – maar ik vind het heerlijk om mijn eigen tomaten en erwtjes, bijvoorbeeld, te gebruiken en ik voeg ook mijn eigen kruiden toe voor extra smaak. Lokale producten vind ik leuk om te gebruiken als het kan, maar het is geen rode draad op de blog.
‘Werken met nieuwe producten zorgt voor extra prikkels’
Wat wel bijzonder is, is dat je ook drankjes in the spotlights zet op je blog.
Daar ben ik eigenlijk ingerold. Een paar jaar geleden was er een grote hype rond gin-tonic. Ik was meteen erg geïnteresseerd en van daaruit is ook foodpairing ontstaan op de blog. Ik vind het fijn om veel te experimenten en te proeven en dat hoeft niet alleen met eten te zijn, maar kan ook perfect met drankjes. Thuis genieten van een cocktail is toch heerlijk? Ik probeer op de blog dan ook eenvoudige en lekkere cocktails te delen die iedereen kan maken. En een lekker drankje dat pérfect past bij een heerlijk gerechtje smaakt eens zo goed. De combinaties die bij foodpairing tot stand komen zijn verrassend, en dat vind ik erg leuk. Trouwens, foodpairing draait niet alleen rond gin-tonic, maar is intussen ook uitgebreid naar wijn en bier.
Foodpairing is inderdaad iets wat binnen je atelier – zoals je het zelf noemt – past, maar ook restaurants behoren tot die categorie.
Met Atelier Kris Kookt geef ik eigenlijk weer in welke vorm we kunnen samenwerken. Op de blog of daarnaast. Dit gaat van restaurantbezoeken tot receptontwikkelingen en reportages in binnen- en buitenland. Uiteraard bracht ik het laatste jaar niet veel restaurants in beeld. Ik weet niet of dat snel terugkomt… Voor alle duidelijkheid, de meeste restaurantbezoekjes betaal ik helemaal zelf. Ik ga ontzettend graag op restaurant en vind het fijn om me daar te laten verwennen. Maar er zijn ook etentjes waarvoor ik uitgenodigd word en die ik dus ook niet zelf moet betalen. Maar daarover communiceer ik altijd heel transparant naar mijn volgers.
Transparantie, daar zeg je wat. Als ik je blog en social media bekijk, heb ik inderdaad het gevoel dat jij veel belang hecht aan eerlijkheid rond samenwerkingen.
Absoluut. Ik zal enkel een samenwerking aangaan met een product dat ik ook zelf zou kopen en gebruiken en waar ik dus helemaal achtersta. Eerlijkheid is in deze heel belangrijk. Ik moet ook zeggen dat ik het aantal samenwerkingen eerder beperk, maar als ik het doe, krijg ik het liefst carte blanche. Creativiteit is heel belangrijk. Opvallend is dat ik net bij samenwerkingen heel creatief kan zijn en dat daar de leukste recepten uitkomen. Werken met nieuwe producten zorgt voor extra prikkels. Ik ontdek nieuwe smaken en combinaties en dat resulteert vaak in hele leuke en lekkere receptjes.
‘Wist je dat ik twintig jaar geleden niks van vis lustte?’
Nu we het hebben over social media: het valt me op dat je in vergelijking met collega-foodbloggers niet zo veel volgers hebt. Ben je daarmee bezig?
Ik ben best laat met Instagram begonnen en het valt me ook op dat mijn profiel daar niet zo hard groeit. Maar daar maak ik me niet druk in. Ik deel mijn recepten omdat ik dat leuk vind en omdat ik mijn passie wil delen met anderen. Ik doe het niet voor de volgers, maar ik zou het natuurlijk wel leuk vinden mocht mijn Instagram-pagina wat sneller groeien. Mijn blog daarentegen doet het heel goed met 25 à 30.000 volgers per maand en dat vind ik veel belangrijker. Maar ook daar deel ik receptjes omdat ik dat dat fijn vind en niet voor het volgersaantal. Aan die cijfers hecht ik niet veel belang, want ik zal altijd blijven koken en die passie blijven delen.
Je maakt lekkere receptjes, doet aan foodpairing en beoordeelt restaurants op je blog. Is een kookboek de volgende stap?
Ik kook ontzettend graag, dat vind ik echt het allerleukste om te doen. En op restaurant gaan, dat is als een tweede hobby. Dat doe ik ook heel graag, maar niet elke dag natuurlijk. Laten we het daarbij houden. Een kookboek hoeft niet zozeer voor mij. Vijf jaar geleden dacht ik daar nog anders over en zag ik dat wel zitten. Maar de laatste jaren hebben zo veel foodbloggers een kookboek uitgebracht. Hoe kan ik me dan onderscheiden? En ik weet ook niet of ik al mijn tijd en focus daarop wil toeleggen. Je mag niet vergeten dat er heel veel komt kijken bij een kookboek. Mocht een uitgever me bellen en een aanbod doen, zou ik de kans wel met beide handen grijpen. Maar zelf ga ik geen idee voor een boek pitchen, nee.
In de nabije toekomst focus je je misschien liever opnieuw op reizen?
Absoluut. Dat past ook bij Kris Kookt en de travel-rubriek. Reizen vind ik superleuk en heel belangrijk. Elk jaar doen we een aantal trips: een weekendje weg, een citytrip, een grote reis van twee weken. En ook daar is lekker eten van belang. Voor vertrek ligt er steeds een lijstje klaar met restaurants die we willen bezoeken. Nieuwe eetculturen ontdekken is heel aangenaam, maar ik moet zeggen dat onze reizen vooral binnen Europa, en zeker Frankrijk en Italië blijven. Ik ben één keer naar Vietnam geweest, wat echt een verrijking was. Of het nu in Europa is of niet, ik vind het interessant om me onder te dompelen in de lokale keuken en cultuur en nieuwe smaken te ontdekken. Mijn favoriete bestemming is zonder twijfel Piemonte in Italië, omwille van de mensen, de wijnboeren en de restaurantjes. Het voelt er echt als thuiskomen. Wanneer het opnieuw mag, wil ik zo snel mogelijk naar daar. Een citytrip naar Madrid en Porto staan ook nog op de wishlist. En een verre reis zie ik ook wel zitten.
We weten intussen je favoriete bestemming, maar wat is je favoriete gerecht?
In de pan gebakken pladijs uit onze Noordzee met frietjes.
En wat lust je écht niet?
Wist je dat ik twintig jaar geleden niks van vis lustte? In mijn jeugd waren er veel dingen die ik niet at. Zo zie je maar dat alles kan veranderen. Door de blog leerde ik nieuwe dingen te proeven en ontdekte ik lekker eten. Maar om je vraag te beantwoorden: lever en andere ingewanden lust ik écht niet. En ook kreeft en krab kunnen me nog altijd niet bekoren.
Tot slot: hoe zie je jouw toekomst, Kris?
Dat is geen gemakkelijke vraag. Ik denk dat onze toekomstvisie wat vervaagd is door corona. Het is een kwestie van dat terug op te bouwen. In elk geval wil ik blijven koken en maximaal genieten, zoals ik nu doe. En uiteraard wil ik heel graag terug op restaurant en op reis gaan. Ik ben blij met de dingen die op mijn pad komen en grijp unieke kansen graag met beide handen. De combinatie van mijn job en de blog is prima zoals ze nu is. En als er iets is waarover ik nog wil bijleren is het Madeira en Sherry.
Door Jana Baert.
