Zes jaar lang kon je me dagelijks in Sint-Niklaas vinden. Na al die jaren zou je denken dat ik de stad als mijn broekzak ken. Toch bleef het mij verbazen en genoot ik van elk moment. Voordat ik me volledig liet onderdompelen, bezocht ik een vakantiewoning en B&B in Sinaai, een deelgemeente van Sint-Niklaas die je het stadse volledig doet vergeten en laat zweven in een groene oase.
Ik baan me een weg door kleine straten en uitgestrekte weilanden. Je krijgt meteen een boerenbuitengevoel, wat ik altijd wel een aangename sfeer vind. Ik kom eerst terecht bij vakantiehoeve Oswald. De vakantiewoning is een hoeve overgenomen van boer Oswald en volledig afgesteld op mensen met een beperking. De woning krijgt een luxueuze touch waardoor je de aanpassingen voor rolstoelgebruikers haast vergeet. Ik neem de trap naar de eerste verdieping, waar je ook met de lift geraakt, en kom terecht in een vrije ruimte. Terwijl Conny me rondleidt naar de andere kamers, prikkelt de laatste me. Toen we naar boven gingen, ving ik al een glimp op van een oude piano. Eenmaal aangekomen in de laatste ruimte begrijp ik waarom Conny me die pas op het einde laat zien. Voor mij is het de crème de la crème van de woning. Bruinleren zetels, een toog en een open haard met houten elementen vullen de plaats met gezelligheid waarbij de grote ramen je door velden heen laat kijken. De lentezon doet me dromen van een aperitief op het aangelegen terras.
Een vijftal kilometer verderop ontvangt Eva me bij B&B De Vlierbeek. De kamers zijn ruim en eclectisch ingericht met een knipoog naar verschillende westernelementen. Wanneer ik later met haar babbel, wordt het meteen duidelijk hoe dat komt. Samen met haar man deelt ze een passie voor paardensport. Achterin zal je dan ook een aantal paarden zien staan en kun je je eigen paarden stallen tijdens je bezoek. Naast de paardenfokkerij heeft Eva nog een tweede passie en die kon ze vervullen met de start van haar B&B. Tijdens ons gesprek voel ik haar warmte. Hoewel ze een prachtige B&B heeft op een rustgevende locatie en ze er staat met veel gezelligheid, kon ze door de huidige omstandigheden nog niet veel mensen ontvangen en dat is zonde.
Smaken zoals karamel, passievrucht, limoen en licht gezouten pistache vullen je mond
Om mijn tocht in Sint-Niklaas te starten, laat ik mijn auto achter op parking Noordlaan, een parking dichtbij het station in Sint-Niklaas. Wanneer ik die oprijd, zie ik meteen een eerste streetartelement. Een basketbalveld gevuld met abstracte graffiti in vrolijke kleuren. Twee jongens zijn aan het trainen. Met explosieve bewegingen dribbelen ze voorbij elkaar tot iemand kan scoren. Het volledige tafereel brengt een glimlach op mijn gezicht.
Onderweg naar de tweede locatie streetart kon ik het niet laten om chocolade-atelier Vyverman te passeren, mijn lievelingschocolatier aller tijden. Ik kan je wel zeggen dat zijn chocolade de beste is, maar zijn gouden medailles op de Belgian Chocolate Awards bewijzen dat. In 2019 kon hij de titels ‘beste praline’ en ‘beste fashion design’ achter zijn naam schrijven. Wanneer ik binnenwandel, komen de sterke aroma’s van cacao op me af. De inkomhal is versierd met kunstwerken uit chocolade. Terwijl ik mijn pralines bestel, krijg ik een kijkje in het atelier. Het raam dat de winkel met het atelier verbindt toont de geheimen van de ambachtelijke kunst. De praline waarmee Wim Vyverman zijn gouden medailles behaalde, is de Mallow Stick. Die bestaat uit een bom van smaken en texturen. Een droom van elke chocoladeliefhebber. Smaken zoals karamel, passievrucht, limoen en licht gezouten pistache vullen je mond. De zachtheid van de marshmallow en de krokante vulling maken er een feest van.
Opnieuw op de streetartroute geeft Straatletters me goede moed. De Leuvense graffitiartiest verspreidt positieve boodschappen doorheen Sint-Niklaas die nu meer dan welkom zijn. Met kleurrijke achtergronden en sierlijke letters vertelt hij dat alles goed komt. Een boodschap die ik maar al te graag geloof.
Wat verder in de straat kom ik een kunstwerk van Dzia tegen. Zijn graffitiwerk bestaat uit stoere en geometrische lijnen die wilde dieren vormen op de wildste plekken van de stad. De havik kijkt me indringend aan en vult de volledige gevel van een huis waardoor het werk een indrukwekkend gevoel nalaat. Als ik mijn blik langs het kunstwerk naar de straat ernaast laat vallen, merk ik dat ik in ‘art deco hemel’ ben terecht gekomen.
Mijn go-to bestelling zal altijd bestaan uit een brunchwafel en chai latte
De straat staat vol met sierlijke huizen. Heel veel van die huizen zijn ontworpen door architect August Waterschoot en tonen bloemmotieven, geglazuurde bakstenen en elegante vensters. Ik laat me verwonderen door de details wanneer een man me de huizen ziet bestuderen. Hij vraagt of ik geïnteresseerd ben in de binnenkant van de huizen en toont me een brochure. Mijn nieuwsgierige ik neemt het gretig aan en begint in het boekje te bladeren. De volledige Mgr. Stillemansstraat werkte samen om een mooi geheel te vormen en mensen een blik te gunnen in hun woning. Hier zie je echt enkele parels staan. Blijkbaar kon je vroeger een afspraak maken met een bewoner om het huis te bezichtigen, maar dat doen ze jammer genoeg al een tijd niet meer.
Voordat ik mijn tour afsluit met een ijsje van cremerie François wandel ik door de Stationstraat. Op de achtergrond speelt er muziek en ik moet me inhouden om niet mee te neuriën. Langs stukjes groen laat ik me verleiden door enkele winkels. Vooral conceptstores Perron 47 en Perron 87 kunnen me uren doen ronddwalen. Je vindt er eenvoudige maar luxueuze decoratie, interieurartikelen en servies, maar ook originele cadeaus, planten en boeken.
Stiekem is de Stationstraat eveneens mijn lievelingsplek in Sint-Niklaas dankzij Soep&Zoet. In een eigentijdse ontbijt- en brunchbar vind je zalig gezond en zondig zoet eten. Met lokale producten leggen ze bewust huisbereide en creatieve gerechten voor je neer. Mijn go-to bestelling zal altijd bestaan uit een brunchwafel en chai latte. De brunchwafel combineert zoete met hartige elementen waar ik maar niet genoeg van kan krijgen. Takeaway is niet mogelijk, maar je kunt er wel eten bestellen om tijdens je verblijf op te eten.
Eindelijk is het tijd voor mijn ijsje. De zon die al een hele dag zijn best doet om de eerste lentedagen te vullen met warmte en de rooskleurige bloesems die ik onderweg tegenkom, doen me verlangen naar een fris zomergevoel. Cremerie François geeft een weelderige indruk door zijn hoge plafond en sierlijke afwerking. Met een recept uit 1928 en lokale en korte ketenproducten maken ze heerlijk ijs. Ik koos voor een bol bueno en vanille op een hoorntje en genoot in het park van het Mercatormuseum van deze heerlijke ambacht. Wat een mooie afsluiter van deze dag.
Door Jorien Conickx.
Foto’s: Charlotte van den Bogaerd.
Nieuwsgierig naar meer horecazaken in Sint-Niklaas?
Brass Monkey levert soul food aan huis. Perfect voor alle funky monkeys.
Bar Marcel verrast iedere week met een nieuw weekmenu dat je van donderdag tot en met zaterdag kunt afhalen.
Meer inspiratie voor je bezoek aan het Waasland? Dat vind je o.a. in deze reportage.
